Frenologia

Frenologia była „nauką” o ludzkim umyśle, rozwiniętą przez dwóch niemieckich lekarzy, Franza Josepha Galla (1758–1828) i jego ucznia Johanna Spurzheima (1776–1832), a sprowadzona do Stanów Zjednoczonych w latach trzydziestych XIX wieku przez Spurzheima i szkockiego konwertytę , George Combe. Zgodnie z teorią frenologiczną ludzki mózg składa się z szeregu różnych „organów”, z których każdy odpowiada egzotycznie nazwanym „zdolnościom” umysłowym, takim jak ambitność, zachłanność czy filoprogeniczność. Narządy kierujące „zwierzęcymi” skłonnościami człowieka znajdowały się w tylnej i dolnej części głowy, natomiast narządy intelektu i rozumu zajmowały obszar czołowy. Ponieważ względną siłę każdej skłonności można było określić mierząc rozmiar odpowiadającego jej organu, wtajemniczonym nie było trudno „odczytać” charakter osoby poprzez dokładne zbadanie czaszki.

Niezwykła popularność frenologii w latach czterdziestych i pięćdziesiątych XIX wieku była w dużej mierze dziełem jej dwóch amerykańskich arcykapłanów, Orsona Squire Fowlera i jego brata Lorenza. Ze swojej siedziby w Clinton Hall w Nowym Jorku bracia Fowler stworzyli imperium frenologiczne, które dotarło do każdej części amerykańskiego społeczeństwa. Każdego miesiąca 20 000 rodzin przeglądało swój American Frenological Journal ... Przez lata rozwinęła się bliska relacja między czołowymi frenologami a reformatorami zdrowia. ... W maju 1850 roku w Clinton Hall odbyło się spotkanie organizacyjne Amerykańskiego Towarzystwa Wegetariańskiego. krzyżując ścieżki, zaczęli wyglądać jak uczestnicy jednego ruchu reformatorskiego.

Frenologia została wprowadzona jako rzekomo naukowa dyscyplina medyczna... ale jej łatwe zastosowanie przez samouków szybko doprowadziło do wykorzystania jej przez szarlatanów do komercyjnego wykorzystywania łatwowiernych osób, podobnie jak astrologia, czytanie z dłoni, tarot i podobne podejścia ezoteryczne. „Gabinety Frenologiczne” rozwinęły się w całej Europie i USA w okresie największego rozkwitu tego ruchu, czyli w latach 1820–1842. Porady frenologów wykorzystywano do wszystkiego, także przy zatrudnianiu pracowników, wyborze partnera do małżeństwa i diagnozowaniu chorób psychicznych lub choroby psychicznej. źródła dolegliwości psychicznych.

W tamtych czasach powszechni byli także wędrowni frenolodzy. Wędrowali po głębi lądu, niosąc przenośną tablicę lub popiersie z mapami opracowanymi przez Galla i jego zwolenników, i rozmawiali o cudach frenologii ze zgromadzeniem naiwnych gapiów. Następnie diagnozował i doradzał tym, którzy odważyli się pójść naprzód i byli gotowi zapłacić jego skromne honorarium.

Ostatecznie frenologia znalazła się na śmietniku historii medycyny. Frenologię utożsamiano z innymi formami szarlatanerii, głównie z powodu nadużyć w rękach podejrzanych przedsiębiorców komercyjnych. Jego upadek nastąpił w ostatniej ćwierci XIX wieku.

Pani White potępiła frenologię w zeznaniu z 1862 roku:

„Nauki takie jak frenologia , psychologia i mesmeryzm są kanałem, poprzez który dociera on bardziej bezpośrednio do tego pokolenia i pracuje z tą mocą, która ma charakteryzować jego wysiłki pod koniec okresu próbnego.

„ Frenologia i mesmeryzm są bardzo wzniosłe. Są dobre na swoim miejscu, ale szatan pojmuje je jako jego najpotężniejszych agentów do oszukiwania i niszczenia dusz . Jego sztuki i urządzenia są odbierane jak z nieba, a wiara w wykrywacz, Biblia, została zniszczona w umysłach tysięcy. Szatan tutaj otrzymuje cześć odpowiadającą jego szatańskiemu majestatowi. Tysiące rozmawiają z tym Bogiem -demonem i otrzymują od niego instrukcje oraz postępują zgodnie z jego naukami. Świat, który rzekomo jest skorzystał tak bardzo z frenologii i magnetyzmu zwierzęcego, nigdy nie był tak zepsuty. Szatan używa tych właśnie rzeczy, aby zniszczyć cnotę i położyć podwaliny pod spirytyzm .

„Polecono mi ten werset jako odnoszący się szczególnie do współczesnego spirytyzmu: Kolosan 2:8: „Uważajcie, aby was nikt nie zepsuł filozofią i próżnym oszustwem, według tradycji ludzkiej, według podstaw świata, a nie według Chrystusa. „Pokazano mi, że tysiące ludzi zostało zepsutych przez filozofię frenologii i magnetyzm zwierzęcy i wpędzonych w niewierność. Jeśli umysł zacznie płynąć tym kanałem, prawie na pewno straci równowagę i zostanie opanowany przez demona .” ³

Na spotkaniu obozowym w Nowej Zelandii w 1893 roku pani White opisuje, jak ludzie prosili ją, aby wypowiedziała się na temat niebezpieczeństw związanych z frenologią, które, jak twierdziła, widziała w wizji:

„Starszy McCullagh głosił wieczorem, a w trakcie swego kazania mówił o złych skutkach studiowania frenologii i uzależniania się od niej. Pokazał, że ma ona tendencję do doprowadzania ludzi do niedoceniania mocy frenologii. łaski Bożej i zbyt wysoko oceniali swój własny osąd. Niektórzy, którzy poświęcili wiele czasu na studiowanie frenologii i bardzo na niej polegali, poczuli się urażeni i otwarcie wypowiadali się przeciwko temu, co zostało powiedziane. Całkiem niezłe Wielu mówiło o swoim zainteresowaniu frenologią i pragnieniu dowiedzenia się, jakie szkody może wyrządzić jej nauka. Po śniadaniu zawieszono zwykły program popołudniowy i przedstawiłem ludziom niektóre z ich niebezpieczeństw, tak jak mi to pokazano wcześniej przybyciu do tego kraju.” ⁴

W 1864 roku Biali odwiedzili instytut reformy zdrowia doktora Jacksona w Dansville w stanie Nowy Jork. Pani White przyprowadziła swoich synów Edsona i Wille'a do doktora Jacksona na badanie frenologiczne (za które dr Jackson pobierał opłatę w wysokości pięciu dolarów za odczyt). Napisała do kilku bliskich przyjaciół, dzieląc się swoim uniesieniem z powodu pochlebnych odkryć lekarza:

„Myślę, że dr Jackson dokładnie opisał usposobienie i organizację naszych dzieci. Stwierdził, że głowa Williego jest jedną z najlepszych, jakie kiedykolwiek widział. Dobrze opisał charakter i osobliwości Edsona. Myślę, że to badanie będzie dla Edsona warte wszystkiego”. ⁵

Najwyraźniej pani White czuła się bezpieczna przed mocą, którą zaledwie dwa lata wcześniej ostrzegała, mówiąc, że jest „najpotężniejszym agentem zwodzącym i niszczącym dusze”. Kiedy James był zdrowy, mówiła o tym, jak „wielka i aktywna” była jego „ostrożność, sumienność i życzliwość”. Zauważyła, że były to „szczególne błogosławieństwa, które umożliwiły mu rozpoczęcie kariery biznesowej”. Jednak w czasie choroby te „szczególne wydarzenia, które były dla niego błogosławieństwem w zdrowiu, były boleśnie pobudliwe i utrudniały jego powrót do zdrowia”. ⁶

Później włączyła niektóre nauki zwodniczej i niebezpiecznej nauki , jaką jest frenologia, do swoich pism na temat zdrowia.

Według „nauki” frenologii zwierzęce narządy mózgu znajdowały się w tylnej i dolnej części głowy, natomiast narządy intelektu i uczuć zajmowały obszar czołowy. Ogrzewanie tyłu głowy doprowadzało krew do tego obszaru i rzekomo pobudzało namiętności seksualne. Dlatego pani White zaprotestowała przeciwko używaniu peruk przez jej wyznawców:

" Sztuczne włosy i opuszki pokrywające podstawę mózgu podgrzewają i pobudzają nerwy rdzeniowe znajdujące się w mózgu. Głowa powinna być zawsze chłodna. Ciepło wytwarzane przez te sztuczne osłony powoduje dopływ krwi do mózgu. Działanie krwi na dolne, zwierzęce narządy mózgu, powoduje nienaturalną aktywność, prowadzi do lekkomyślności w moralności, a umysłowi i sercu grozi zepsucie. ” ⁷

Chociaż pani White publicznie potępiła frenologię jako niszczącą „cnotę” i twierdząc, że ma wizje od Boga pokazujące, że jest to kanał dla demonów, prywatnie płaciła lekarzowi za przeprowadzanie odczytów frenologicznych na jej synach. Frenologia wywarła na niej taki wpływ, że później włączyła idee frenologiczne do swoich pism. Albo pani White myliła się, sądząc, że jest to kanał dla demonów, albo też była zaangażowana w przesyłanie demonicznej mocy.

1. Ta część pochodzi z: Ronald Numbers, PhD, Prophetess of Health , s. 67-70.

2. Renato ME Sabbatini, Frenologia, historia lokalizacji mózgu , Mózg i umysł , marzec 1997.

3. Ellen White, Świadectwa , tom. 1, s. 1 290, 296-297.

4. Ellen White, Review and Herald , 6 czerwca 1893.

5. Ellen White do brata. i Siostra Lockwood, 14 września 1864, z kliniki Jacksona w Dansville, Nowy Jork, L-6-1864, White Estate, jak cytowano w Dr. Ronald Numbers, Prophetess of Health .

6. Ellen White, „Nasze późne doświadczenie”, „ Review and Herald” , 27 lutego 1866; James White do opactwa Ira, 27 czerwca 1873.

7. Ellen White, Zdrowy tryb życia , 1897, s. 25. 185.