Pierwszy i drugi anioł

        Przesłanie pierwszego i drugiego anioła z            Objawienia 14: Czy rzeczywiście wypełniły się w                                              roku 1844?

I widziałem innego anioła lecącego środkiem nieba, mającego ewangelię wieczną do zwiastowania mieszkańcom ziemi i każdemu narodowi, plemieniu, językowi i ludowi, mówiącego donośnym głosem: Bójcie się Boga i oddajcie mu chwałę; bo nadeszła godzina sądu jego i oddajcie pokłon temu, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i źródła wód. I szedł inny anioł, mówiąc: Upadł, upadł Babilon, to wielkie miasto, ponieważ napoiło wszystkie narody winem gniewu swego nierządu. (Obj. 14:6-8)

Według Ellen White ruch millerytów z lat 1843/1844 był wypełnieniem przesłania pierwszego i drugiego anioła z Objawienia 14:

„Proroctwo wypełniło się w przesłaniach pierwszego i drugiego anioła. Zostały one dane we właściwym czasie i wykonały dzieło, które Bóg przeznaczył do wykonania przez nich”. ¹

Czy to prawda? Czy proroctwo z 14. rozdziału Objawienia rzeczywiście spełniło się w roku 1844? Czy pierwszy i drugi anioł zabrzmiały podczas ruchu Williama Millera w roku 1844? Czy wykonali dzieło opisane w Biblii?

Biblia wyraźnie mówi, że anielskie orędzia z 14. rozdziału Objawienia miały być głoszone „... każdemu narodowi, plemieniu, językowi i ludowi ” ^2. Czy Millerowskie przesłanie o rychłym powrocie Chrystusa zostało doręczone każdemu narodowi, plemieniu, język i ludzie? Jeśli nie, to czy rzeczywiście było to spełnienie 14. rozdziału Objawienia? Ellen White namalowała obraz ruchu Millerytów jako chwalebnego ruchu ogólnoświatowego :

„Ruch adwentowy w latach 1840-44 był chwalebną manifestacją mocy Bożej; przesłanie pierwszego anioła zostało zaniesione do wszystkich stacji misyjnych na świecie , a w niektórych krajach panowało największe zainteresowanie religijne, jakie zaobserwowano w jakimkolwiek kraju od czasów Reformacja XVI wieku”. ³

Czy to trafna ocena? Czy zainteresowanie, jakie wywołał ruch 1844 r., można w jakikolwiek sposób porównać z reformacją protestancką? Nie według Joshuy V. Himesa. Obok Williama Millera Joshua Himes był czołowym przywódcą ruchu 1844 roku. Nikt nie był w lepszej sytuacji, aby ocenić postęp ruchu 1844 niż Starszy Himes. Jego zeznania są z pewnością bardziej wiarygodne niż zeznania Ellen White, która była przecież wówczas zaledwie chorowitą nastolatką. Zwróć uwagę na to, co Himes napisał po Wielkim Rozczarowaniu:

„...wołanie miesiąca siódmego było krzykiem lokalnym i częściowym . Ograniczało się do tego kraju …” ⁴

W dalszej części artykułu Himes stwierdził, że „krzyk” nie wywołał żadnego efektu w Europie. Himes wiedział, o czym mówi. Kierował tym ruchem. Podróżował po całych północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych, promując ten ruch. Miał kontakt z Anglią. Jeśli ktokolwiek był w stanie ocenić postęp ruchu, był to Himes. ⁵

Fakty historyczne pokazują, że ruch millerytów ograniczał się głównie do północno-wschodnich Stanów Zjednoczonych . Niewiele jest dowodów na to, że przedostał się na południe lub zachód Stanów Zjednoczonych, nie mówiąc już o całym świecie. Zainteresowanie przesłaniem było niewielkie w południowo-wschodniej Kanadzie, a w Wielkiej Brytanii około 2000 do 3000 zwolenników. W kilku rozproszonych miejscach w Europie była garstka wierzących, ale przesłanie to tak naprawdę przyjęło się jedynie w północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych, gdzie zgromadziło około 50 000 wyznawców.

Chociaż przesłanie to dotarło do kilku stacji misyjnych, niewiarygodną przesadą , jeśli nie całkowitym kłamstwem, jest twierdzenie, że było to przesłanie ogólnoświatowe, które dotarło do każdego narodu, języka i ludu. Istnieje niewiele dowodów lub nie ma ich wcale na to, że przesłanie to kiedykolwiek dotarło do następujących osób:

• Miliony rdzennych Indian amerykańskich żyjących w samych Stanach Zjednoczonych
• Niezliczone miliony Afryki (to było zanim David Livingstone otworzył Afrykę)
• Niezliczone miliony w Ameryce Środkowej i Południowej!
• Miliony milionów w Chinach, Japonii, Filipinach i Azji Południowo-Wschodniej!
• Miliony i miliony w Indiach, Pakistanie i Azji Środkowej!
• Miliony w Imperium Osmańskim i innych krajach arabskich Bliskiego Wschodu!
• Miliony w Rosji i katolickich krajach Europy!

Jeśli wziąć pod uwagę populację świata, ze wszystkimi tysiącami języków i grup etnicznych, uczciwa osoba byłaby zmuszona przyznać, że prawdopodobnie mniej niż jeden procent światowej populacji w ogóle słyszał przesłanie millerowskie ! Nawet w roku 2020 orędzie ewangelii nie dotarło jeszcze do wszystkich grup językowych na świecie. Jak przesłanie, które dotarło do mniej niż jednego procenta populacji świata, mogło być spełnieniem proroctwa, które miało dotrzeć „do każdego narodu, plemienia, języka i ludu”? Ruch 1844 w żaden sposób nie mógłby wypełnić przesłania pierwszego i drugiego anioła z 14 rozdziału Objawienia, które opisują ogólnoświatowe przesłanie docierające do każdego narodu, każdego języka i każdej grupy etnicznej!

Większość millerytów porzuciła założenie, że ich ruch był przesłaniem pierwszego i drugiego anioła. Nawet Ellen White przyznaje to w Early Writings :

„Po wielkim rozczarowaniu w 1844 r. Szatan i jego aniołowie byli zajęci zastawaniem sidła, aby zachwiać wiarę ciała. Wywarł wpływ na umysły osób, które miały doświadczenie z orędziami i które sprawiały wrażenie pokornych. Niektórzy wskazywał na przyszłość w celu wypełnienia się pierwszego i drugiego przesłania ... Te zyskiwały wpływ na umysły niedoświadczonych i niepokoiły ich wiarę. Niektórzy szukali Biblii , aby zbudować własną wiarę, niezależną od ciała Szatan radował się z tego wszystkiego, wiedział bowiem, że na tych, którzy oderwali się od kotwicy, mogą wpływać różne błędy i płynąć różnymi wiatrami doktryny. Wielu, którzy przewodzili w pierwszym i drugim poselstwie, teraz się im zaprzeczyło i było podział i zamieszanie w całym ciele .” ⁶

Pani White krytykuje tych, którzy wskazywali na „przyszłe” wypełnienie się przesłania pierwszego i drugiego anioła, zarzucając, że za porzucenie przez nich dotychczasowej wiary odpowiedzialni byli „Szatan i jego aniołowie”. Pytanie: Dlaczego Szatan miałby „zakłócać” wiarę ludzi w przesłanie, które było w tak oczywisty sposób fałszywe? Każdy, kto ma mapę i podstawową wiedzę o świecie, w którym żyjemy, od razu zauważy, że to przesłanie nie miało zasięgu ogólnoświatowego, jak ten opisany w Biblii. Ktoś mógłby słusznie zapytać: „Kto mógłby uwierzyć, że ten ruch dotarł do każdego narodu, rasy, języka i ludu”? Tylko ci, którzy albo byli niewykształceni, albo byli tak zdeterminowani wierzyć w swoją rację, że wybrali wiarę w złudzenia zamiast w nagłą prawdę.

Pierwszy anioł w Objawieniu 14:6 jest opisany jako posiadający „wieczną ewangelię”. Czy Milleryci głosili „wieczną ewangelię”? Nie według jednego adwentystycznego uczonego, który dogłębnie studiował pisma Millerytów:

„Na koniec, co być może najbardziej znaczące, można rozważyć, co zostało pominięte w regułach Millera [15]. Nie wspominają one o Chrystusie, zbawieniu ani o ewangelii. To odpowiada niemal całkowitemu brakowi pism poświęconych nabożności w periodykach Millerite ” ^.

Milleryci głosili, że rozpoczęła się godzina sądu Bożego, jak opisano w Obj. 14:7: „Bójcie się Boga i oddajcie mu chwałę, gdyż nadeszła godzina jego sądu”. Jak rozumieli ten wyrok? Rozumieli, że jest to sąd Boży nad niegodziwymi. Jest to jedyna możliwa interpretacja z tekstu Objawienia 14. Sąd Boży nad niegodziwymi jest centralnym punktem tego rozdziału:

Ten sam będzie pić wino gniewu Bożego, rozlane bez mieszaniny do kielicha jego gniewu; i będzie męczony ogniem i siarką wobec świętych aniołów i wobec Baranka. I dym ich męki unosi się w górę na wieki wieków, i nie mają odpoczynku we dnie i w nocy ci, którzy oddają cześć bestię i jej obraz, i każdego, kto przyjmuje znamię jej imienia. ... I anioł zapuścił swój sierp na ziemię, zebrał winorośl ziemi i wrzucił ją do wielkiej tłoczni gniewu Bożego. I deptano tłocznię poza miastem, a z tłoczni krew wypływała aż do uzdy koni, na odległość tysiąca i sześciuset stadiów. (Obj. 14:10,11,19,20)

„Sąd” ogłoszony przez pierwszego anioła w Obj. 14:7 odnosi się do gniewu Bożego spadającego na niegodziwych. Gniew sądu został następnie szczegółowo opisany w kolejnych wersetach tego rozdziału. Tego nauczali i w co wierzyli wszyscy Milleryci.

Jednak po roku 1844 adwentyści stanęli przed dylematem. Gniew Boży nie rozpoczął się tak, jak oczekiwano w roku 1844. Jak mogli w dalszym ciągu twierdzić, że przesłanie pierwszego anioła wypełniło się, skoro nie nastąpił sąd nad niegodziwymi? Aby wyjaśnić tę oczywistą porażkę, wymyślili teorię, że wyrok odnosił się do wyroku śledczego w Niebie. Wyrok śledczy nie jest wymierzeniem sprawiedliwości bezbożnym, ale przewiduje procedurę sądową, podczas której Bóg rozważa los każdej duszy i podejmuje decyzję w każdej sprawie. O dochodzeniu na „sali sądowej” nie ma nigdzie w Objawieniu 14. Jednakże adwentyści przyjęli to nauczanie, ponieważ choć naruszało ono kontekst tego fragmentu, pozwoliło im rozpocząć „sąd” w 1844 r., podczas gdy jednocześnie pozwalając im powiedzieć, że pierwsze dwa poselstwa aniołów już rozbrzmiały.

Niemożliwe jest, aby ktoś usiadł z Biblią, przeczytał 14 rozdział Objawienia i wydał wyrok śledczy. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, przeczytaj poniższe cytaty i zadaj sobie pytanie: Czy te wersety opisują sąd śledczy wydany na sprawiedliwych, czy też opisują sąd gniewu nad grzesznikami?

• w. 10 – „napój wina gniewu”
• w. 10 – „kielich Jego gniewu”
• w. 10 – „Będą męczeni ogniem i siarką”
• w. 11 – „uniesie się dym ich męki”
• w. 19 – „wrzucił je do wielkiej tłoczni gniewu Bożego”
• w. 20 – „Podeptano tłocznię”
• w. 20 – „z tłoczni wypłynęła krew”

Jak te wersety mogłyby opisywać wyrok śledczy ??? Fakt, że 14 rozdział Objawienia opisuje sąd nad niegodziwymi, jest kolejnym dowodem na to, że w roku 1844 nie wypełniły się przesłania pierwszego i drugiego anioła.

Aby zmusić swoją teologię do dopasowania proroctw biblijnych i rzeczywistych wydarzeń, Ellen White i Kościół SDA ciągle zmieniały 1) znaczenie przesłania Pierwszego Anioła, 2) kiedy się zaczęło i 3) kiedy się skończyło. W Early Writings pani White pisze bardzo wyraźnie, że Przesłanie Pierwszego Anioła zostało zasygnalizowane w ogłoszeniu Williama Millera o „przyjściu Jezusa” w latach 1843/1844:

Widziałam, że Bóg był obecny w głoszeniu czasu w roku 1843 . Jego planem było pobudzenie ludzi i doprowadzenie ich do punktu próby, gdzie powinni zdecydować się za lub przeciw prawdzie . Ministrowie byli przekonani o słuszności stanowiska zajmowanego w okresach proroczych, a niektórzy wyrzekli się swojej dumy i porzucili swoje pensje i kościoły, aby wyruszać z miejsca na miejsce, aby głosić przesłanie. Ponieważ jednak poselstwo z nieba mogło znaleźć miejsce w sercach zaledwie nielicznych rzekomych sług Chrystusa, zadanie to spadło na wielu, którzy nie byli głosicielami. Niektórzy opuścili swoje pola, aby głosić wiadomość , podczas gdy innych wzywano ze swoich sklepów i towarów. Nawet niektórzy profesjonaliści byli zmuszeni porzucić swój zawód, aby zaangażować się w niepopularne dzieło przekazywania poselstwa pierwszego anioła . Ministrowie odłożyli na bok swoje sekciarskie poglądy i uczucia i zjednoczyli się w głoszeniu przyjścia Jezusa. Gdziekolwiek było to przesłanie, poruszało ludzi . ⁸

Oto co głosiła Siostra White:

1. Przesłanie Williama Millera było zapowiedzią rychłego powrotu Jezusa (początkowo mówiono, że nastąpi to między wiosną 1843 r. a wiosną 1844 r., później zmieniono tę datę na 22 października 1844 r.).

2. Ellen White nazwała to „prawdą”, mimo że nie była to „prawda”. W rzeczywistości było to absolutne kłamstwo, ponieważ powrót Jezusa nie był bliski w roku 1843 ani 1844, a Jezus nie powrócił w tym czasie na ziemię.

3. Ellen White nazwała to „przesłaniem z nieba”, chociaż wiemy, że było to kłamstwo i zwodziło ludzi co do czasu powrotu Chrystusa. Dlaczego niebo miałoby wysłać na ziemię fałszywe i zwodnicze przesłanie? Czy w ten sposób działa Bóg?

   Bóg: Tytusa 1:2	Naśladowcy Boga: 1 Kor. 4:2
   Bóg... nie może kłamać (KJV)	... wyrzekł się ukrytych rzeczy nieuczciwości i nie postępował przebiegle ani nie posługiwał się słowem Bożym podstępnie; ale przez objawienie prawdy … (KJV)
   Bóg... nie kłamie (NIV)	Odrzucamy wszelkie metody haniebne i podstępne. Nie próbujemy nikogo oszukać i nie zniekształcamy Słowa Bożego. Mówimy prawdę przed Bogiem... (NLT)
   Bóg... nigdy nie kłamie (ESV)	Wyrzekliśmy się tajnych i haniebnych sposobów; nie posługujemy się oszustwem ani nie zniekształcamy słowa Bożego. Przeciwnie, przedstawiając prawdę w sposób jasny ... (NIV)
   Bóg nigdy nie kłamie! (CEV)	Ale wyrzekliśmy się haniebnych i podstępnych sposobów postępowania. Nie godzimy się na przebiegłość ani manipulowanie Słowem Bożym, ale poprzez otwarte wyznawanie prawdy … (ESV)
   Bóg nie oszukuje ludzi . (MY)	Odmawiamy noszenia masek i grania w gry. Nie manewrujemy i nie manipulujemy za kulisami . I nie przekręcamy Słowa Bożego, aby pasowało do nas samych. Raczej trzymamy wszystko, co robimy i mówimy, publicznie, pokazując całą prawdę … (MSG)

4. Ellen White mówi nam niezbicie, że przesłanie Williama Millera o powrocie Chrystusa na ziemię w latach 1843/1844 było wypełnieniem przesłania pierwszego anioła z Objawienia 14.

Pani White kontynuuje swoją historię...

Tysiące ludzi przyjęło prawdę głoszoną przez Williama Millera , a słudzy Boży zostali wzbudzeni w duchu i mocy Eliasza, aby głosić to przesłanie . ⁹

Po raz kolejny mówi nam, że William Miller głosił „prawdę”. Jednakże dla ludzi żyjących w XXI wieku minęło już ponad 175 lat od tego wydarzenia i jest boleśnie oczywiste, że w czasie, gdy głosił, powrót Jezusa w żadnym wypadku nie był „bliski”. Pani White kontynuuje:

Ci, którzy zlekceważyli przyjęcie niebiańskiego poselstwa , pozostali w ciemności i zapłonął na nich gniew Boży, ponieważ nie chcieli przyjąć światła, które On im posłał z nieba . ¹⁰

Innymi słowy, Bóg płonął wściekłością i gniewem, ponieważ byli niektórzy chrześcijanie, którzy byli na tyle zuchwali, aby odrzucić Millera i pójść za Chrystusem, który powiedział: „ Lecz o tym dniu i godzinie nikt [człowiek] nie wie, ani aniołowie niebie, ale tylko mój Ojciec .” (Mat. 24:36). Dlaczego więc Bóg miałby się tak wściekać na chrześcijan, którzy nie uwierzyli złudzeniu? Czy nie powinien być szczęśliwy, że Jego dzieci nie zostały zwiedzione?

Co więcej, w roku 1844 można śmiało założyć, że większość chrześcijan miała wystarczający potencjał intelektualny, aby zdać sobie sprawę, że przesłanie ewangelii nie dotarło jeszcze nawet do połowy świata. Jezus powiedział: „I będzie głoszona ta ewangelia o królestwie po całej ziemi na świadectwo wszystkim narodom; i wtedy nadejdzie koniec ”. (Mat. 24:14). Nie powinno być dla nikogo zaskoczeniem, że w pierwszym cytacie powyżej Ellen White stwierdziła, że „niewielu” kaznodziejów zgodziło się głosić to przesłanie. Najwyraźniej bardzo niewielu kaznodziejów było skłonnych zamknąć oczy na rzeczywistość, w której ewangelia nie została jeszcze nawet przekazana całej ziemi. Innymi słowy, aby przyjąć naukę pani White na ten temat, trzeba by zaprzeczyć rzeczywistości.

Ellen White maluje obraz „boga”, który płonie wściekłością na chrześcijan, którzy uwierzyli słowom Jezusa i nie przyjęli tego „światła z nieba”. W rzeczywistości nie było to wcale światło, ale całkowite złudzenie i fałsz. Prawdę mówiąc, tym, który płonął gniewem z powodu nieakceptowania przez chrześcijan złudzeń Millera, był Szatan! Jeśli to jedyna rzecz, jaką kiedykolwiek wiesz o Ellen White, możesz teraz przerwać i wiedzieć z absolutną pewnością, że nie mówiła ona w imieniu Boga. Całkowitym bluźnierstwem jest twierdzenie, że Bóg wysłał do chrześcijan zwodnicze przesłanie, które bezpośrednio zaprzeczało słowom Chrystusa, a potem wpadł w gniew, gdy chrześcijanie nie chcieli w to uwierzyć!

Starsza i mądrzejsza Ellen White musiała na początku zdać sobie sprawę z całkowitego absurdu rzeczy, które „widziała” w wizji, więc zanim opublikowała Wielki bój w 1888 roku, całkowicie zmieniła znaczenie przesłania pierwszego anioła:

...przesłanie pierwszego anioła: „Bójcie się Boga i oddajcie mu chwałę, gdyż nadeszła godzina jego sądu” wskazywało na posługę Chrystusa w Najświętszym miejscu, na sąd śledczy, a nie na przyjście Chrystusa na odkupienie swego ludu i zagładę bezbożnych . ¹¹

Niesamowity! W cytowanej powyżej książce Early Writings podaje, że przesłaniem Pierwszego Anioła było „głoszenie przyjścia Jezusa”. Teraz twierdzi, że nie jest to „przyjście Chrystusa”. Teraz powiedziano nam, że przesłaniem Pierwszego Anioła jest „Wyrok Śledczy”. Jak to możliwe, że to prawda? Czy William Miller kiedykolwiek głosił Wyrok Śledczy w ramach swojego przesłania? Nie, zostało to nawet wymyślone przez adwentystów aż do niepowodzenia w 1844 roku, a William Miller nigdy nawet nie przyjął tej nauki. Jak mogło się zdarzyć, że poselstwo pierwszego anioła o Sądzie Śledczym zostało ogłoszone w latach 1843/1844 i odrzucone przez ludzi (na których, nawiasem mówiąc, Bóg był teraz rozgniewany i odrzucony), jeśli to przesłanie nie zostało wymyślone aż do roku 1845? To arcydzieło zamieszania!

Ale to nie koniec zamieszania. Cytaty Ellen White z przesłania drugiego anioła są równie zaskakujące...

Wracając do Early Writings , zdaniem Ellen White celem przesłania drugiego anioła jest wezwanie chrześcijan, aby wyszli z kościołów, które odrzuciły przesłanie pierwszego anioła o powrocie Chrystusa w latach 1843/1844:

Ponieważ kościoły odmówiły przyjęcia przesłania pierwszego anioła, odrzuciły światło z nieba i wypadły z łaski Bożej . Ufali własnym siłom i sprzeciwiając się pierwszemu poselstwu, umieścili się tam, gdzie nie mogli dostrzec światła poselstwa drugiego anioła . Ale umiłowani Boga, którzy byli uciskani, przyjęli wiadomość: „Babilon upadł” i opuścili kościoły. ¹²

Pod koniec poselstwa drugiego anioła ujrzałem wielkie światło z nieba świecące na lud Boży. Promienie tego światła wydawały się jasne jak słońce. I usłyszałam głosy aniołów wołających: „Oto Oblubieniec nadchodzi, wyjdźcie Mu na spotkanie!” ¹³

Zwróć uwagę na coś ważnego. Ellen White mówi, że przesłanie drugiego anioła dobiegało końca, kiedy Milleryci wydali „głośny krzyk” latem i jesienią 1844 roku. Zwróćmy teraz uwagę, jak ona mówi, że Bóg odrzucił kościoły w 1844 roku:

Kiedy kościoły odrzuciły radę Bożą, odrzucając poselstwo adwentowe, Pan je odrzucił . Po pierwszym aniołze pojawił się drugi, który oznajmił: „Upadł Babilon, upadło, to wielkie miasto, ponieważ napoiło wszystkie narody winem gniewu swego nierządu”. Objawienie 14:8. Przesłanie to zostało odebrane przez adwentystów jako zapowiedź moralnego upadku kościołów w konsekwencji odrzucenia przez nie pierwszego przesłania. Proklamacja: „Babilon upadł” została ogłoszona latem 1844 roku, w wyniku czego około pięćdziesiąt tysięcy wycofało się z tych kościołów . ¹⁴

W 1844 roku powiedziano kościołom chrześcijańskim, że Jezus powróci w tym samym roku. W zasadzie odrzucili tę wiadomość. I okazuje się, że mieli rację, ponieważ ten przekaz był całkowicie i absolutnie fałszywy. Ale zdaniem Ellen White są teraz „odrzuceni” przez Boga, ponieważ nie uwierzyli w złudzenie! Zatem teraz wszystkie kościoły spoza SDA 1) nie kochają Boga, 2) nie wierzą w Jego Słowo i 3) nie mają Ducha Świętego:

Od odrzucenia pierwszego przesłania w kościołach nastąpiła smutna zmiana . Gdy prawda jest odrzucana, błąd jest akceptowany i pielęgnowany. Miłość do Boga i wiara w Jego Słowo oziębły . Kościoły zasmuciły Ducha Pańskiego i w dużej mierze został on wycofany . ¹⁵

Jeśli to prawda, lepiej byłoby, gdyby wszyscy nie należący do SDA uciekli ze swoich obecnych kościołów i przyłączyli się do Kościoła SDA, ponieważ adwentyści są jedynymi, którzy kochają Boga, mają wiarę w Jego Słowo i mają Ducha Świętego. Reszta kościołów jest zimna, odrzucona i jałowa!

Zwróćcie teraz uwagę na pierwszy cytat powyżej, że Siostra White mówi, że przesłanie drugiego anioła było wezwaniem do opuszczenia kościołów z powodu „moralnego upadku kościołów w konsekwencji odrzucenia przez nie pierwszego przesłania”. Istota przesłania drugiego anioła brzmi: „Powinieneś opuścić swój kościół, ponieważ twój kościół nie akceptuje rychłego powrotu Chrystusa w 1844 roku”. Oczywiście, jest to absurdalne. Całkiem możliwe, że Ellen White zdała sobie z tego sprawę później, bo po raz kolejny, podobnie jak w przypadku przesłania pierwszego anioła, zmienia zdanie na temat znaczenia przesłania drugiego anioła:

[Objawienie 18:1, 2 cytowane] To jest to samo przesłanie, które przekazał drugi anioł. Babilon upadł, „ponieważ napoił wszystkie narody winem gniewu swego nierządu”. Co to za wino? – jej fałszywe doktryny. Dała światu fałszywy szabat zamiast szabatu z czwartego przykazania i powtórzyła kłamstwo, które szatan powiedział Ewie po raz pierwszy w Edenie – o naturalnej nieśmiertelności duszy . ¹⁶

Zdumiewający! Teraz przesłanie drugiego anioła dotyczy chodzenia w niedzielę do kościoła i wiary w nieśmiertelność duszy. W 1844 roku nie poruszano tych kwestii nawet! Jak mogłoby to być treścią poselstwa drugiego anioła?

Na szczęście dla adwentystów pani White ma wyjaśnienie tych zmieniających się orędzi. Poselstwo pierwszego i drugiego anioła miało zostać „powtórzone” i najwyraźniej samo przesłanie zmieniało się pomiędzy pierwszym powtórzeniem takiego a następnym powtórzeniem:

Poselstwem drugiego anioła było udanie się do Babilonu [kościołów], głoszenie jego upadku i wzywanie ludzi, aby z niego wyszli. To samo orędzie należy ogłosić po raz drugi . ¹⁷

Pierwsze przesłanie należy powtórzyć, głosząc drugie przyjście Chrystusa do naszego świata. Należy powtórzyć przesłanie drugiego anioła . ¹⁸

Spróbujmy więc znaleźć wyjście z tego labiryntu zamieszania. Kiedy powtarza się poselstwo pierwszego anioła, jest to poselstwo bliskiego „drugiego przyjścia Chrystusa”, które w rzeczywistości jest tym samym poselstwem, co za pierwszym razem. Jednakże pani White powiedziała nam w „Wielkim kontrowersji” , że kiedy ogłoszono to po raz pierwszy, tak naprawdę chodziło o „wyrok śledczy”, mimo że ludzie wtedy o tym nie wiedzieli i nie rozumieli.

Kiedy powtarza się poselstwo drugiego anioła, chodzi o szabat i sen duszy, podczas gdy za pierwszym razem chodziło o odrzucenie pierwszego poselstwa, które w rzeczywistości było rychłym powrotem Chrystusa, ale w rzeczywistości powinno być rozumiany jako „wyrok śledczy”.

Co? Czy coś z tego ma sens? To misz-masz całkowitego zamieszania!

Na domiar złego w innym miejscu pani White pisze, że przesłania pierwszego i drugiego anioła nie powtarzają się, nie zaczynają i nie kończą, ale w rzeczywistości rozpoczęły się w 1843 roku i nadal brzmią:

Bóg nadał poselstwom z 14. rozdziału Objawienia ich miejsce w linii proroctw, a ich dzieło nie ustanie aż do końca historii tej ziemi . Poselstwa pierwszego i drugiego anioła są nadal prawdą na ten czas i mają być równoległe do tego, co nastąpi. ¹⁹

Dlaczego zatem przesłanie miałoby być powtarzane, skoro jego działanie nigdy nie ustanie? I dlaczego pani White stwierdziła, że drugie przesłanie dobiega końca jesienią 1844 roku, skoro nie miało ono zostać zakończone aż do końca czasów?

Wreszcie, czy kościoły chrześcijańskie rzeczywiście zostały odrzucone w roku 1844? Której Ellen White uwierzysz?

Kiedy coś umieszcza się pod mikroskopem i stale się nad nim pochyla, zaczyna wyglądać na duże. Zabierz mikroskop, a zaczniesz widzieć szerszy obraz. Widzimy, że to, co kiedyś wydawało się tak ogromne, wspaniałe i chwalebne, w rzeczywistości jest maleńką plamką niemal nicości. Ruch Millerytów nie był ruchem wielkim, wielkim ani chwalebnym. Był to odosobniony wybuch fanatyzmu, o którym 99% świata nawet nie słyszało. Miller nie był wielkim reformatorem . Zapisał się w historii jako ktoś, kto swoimi błędnymi domysłami i błędnymi interpretacjami Biblii oszukał tysiące ludzi. Ruch z 1844 r. nie był wypełnieniem przesłania pierwszego i drugiego anioła, jak twierdziła Ellen White. Nie spełniło się proroctwo z dwóch powodów:

1. Zasięg tego przesłania nie był nawet zbliżony do tego opisanego w Objawieniu 14. Mniej niż 1% światowej populacji w ogóle go usłyszało. Trudno to opisać jako przesłanie, które dotarło do każdego narodu, plemienia, języka i ludu!
2. Samo przesłanie nie było tym, które opisano w 14. rozdziale Objawienia. Przesłanie Apokalipsy nazywa się „Wieczną Ewangelią”, podczas gdy Miller nauczał o złudzeniu dotyczącym obliczania danych dotyczących rychłego powrotu Chrystusa – przed praktyką, przed którą Jezus przestrzegał.

Nie było to też coś w rodzaju reformacji protestanckiej. Była to ponura porażka fanatyka wyznaczania czasu, która szybko odeszła w zapomnienie historii. Ellen White i adwentyści usiłowali wcisnąć okrągłe kołki rzeczywistych wydarzeń w kwadratowe kołki proroctw biblijnych, ale rezultaty były katastrofalne. Bez względu na to, jak bardzo upiększa tę historię, Ellen White nie może dopasować swojej wersji historii do prawdy:

Ellen White wielokrotnie zmienia swoją historię, aby brzmiała bardziej wiarygodnie:

Czy Ruch 1844 był przesłaniem zesłanym przez Boga? A może było to silne złudzenie? Ty decydujesz.

1. Ellen G. White, Wczesne pisma , s. 23-35. 245.

2. Objawienie 14:6.

3. Ellen G. White, Wielki spór , s. 23. 611.

4. Joshua V. Himes, The Morning Watch , 20 lutego 1845, podkreślenie własne.

5. Tamże.

6. Wczesne pisma , s. 23. 256.

7. Dr Arasola, Koniec historyzmu , s. 25. 59.

8. Ellen White, Wczesne pisma , s. 25. 232.

9. Ibid., s. 25. 233.

10. Ibidem, s. 10. 236.

11. Ellen White, Wielki bój (1911), s. 25. s. 424. Zob. też Rękopis szkiców życia , s. 23. 112.

12. Ellen White, Wczesne pisma , s. 25. 237.

13. Ellen White, Wczesne pisma , s. 25. 238.

14. Ellen White, Historia odkupienia (1947), s. 364–65.

15. Tamże, s. 15. 366.

16. Ellen White, Review and Herald , 6 grudnia 1892.

17. Ellen White, Review and Herald , 12 września 1893.

18. Ellen White, Manuscript Releases, tom. 16 (1990), s. 16. 40.

19. Ellen White, 1888 Materiały (1987), s. 25. 804.

20. Ellen White, Wczesne pisma , s. 25. 45.

21. Ellen White, Wielki bój (1888), s. 23. 389.