Sprzeczne zeznania na temat wieprzowiny

Kiedy w latach sześćdziesiątych XIX wieku pani White wkroczyła w modę na temat zdrowia, często ostrzegała swoich wyznawców przed niebezpieczeństwami związanymi z jedzeniem wieprzowiny:

„ Nigdy nie należy kłaść ani kawałka mięsa wieprzowego na waszym stole. ” ¹

Niewielu adwentystów jest świadomych zeznania napisanego pod koniec lat pięćdziesiątych XIX wieku, w którym pani White gani rodzinę Curtisów w Iowa za niejedzenie wieprzowiny . To świadectwo zostało napisane przed wizytą pani White w 1864 roku w Jackson Health Institute w Nowym Jorku, gdzie zdecydowanie zalecano dietę wegetariańską. 21 października 1858 roku Siostra White napisała:

„ Jeśli Bóg będzie wymagał od Swego ludu powstrzymywania się od mięsa wieprzowego, przekona ich w tej sprawie . Jest tak samo chętny, aby pokazać Swoim uczciwym dzieciom ich obowiązki, jak pokazać je osobom, na które nie nałożył ciężaru Swego Jeśli obowiązkiem kościoła jest powstrzymywanie się od mięsa wieprzowego, Bóg odkryje to dla więcej niż dwóch lub trzech osób. On nauczy swój kościół ich obowiązków. ²

Brat i siostra Curtis przestudiowali Biblię i doszli do wniosku, że jedzenie wieprzowiny jest złe. Biali zostali powiadomieni o swoim odkryciu. W czasach Starego Testamentu, gdy pojawiało się pytanie, prorok prosił Pana o odpowiedź. Jak reaguje prorokini Kościoła? Jakie światło otrzymuje w tej sprawie od Pana? Czy gratuluje im dobrego, naukowego studiowania Biblii? Czy Bogu jest miło, że ta rodzina zdała sobie sprawę z niebezpieczeństw związanych ze spożywaniem wieprzowiny? Najwyraźniej nie! Pani White stanowczo ich karci! ³ Czy to Duch Boży poprowadził ją do napisania tego świadectwa? Jeśli praktyki zdrowotne brata Curtisa były zgodne z Bożymi planami zdrowotnymi, to dlaczego posłaniec Boży miałby go zganić?

JE Carver, wczesny adwentysta, który przyjaźnił się z rodziną Curtis, dzieli się tym, co przydarzyło się tej rodzinie:

„Brat i siostra Curtis należeli do moich najbliższych przyjaciół przez wiele lat, a ponieważ przez część czasu mieszkaliśmy obok siebie, znałem niektóre okoliczności związane z instrukcją dotyczącą wizji podaną powyżej. Siostra Curtis była bardzo sumienną kobietą, i przekonawszy się (na długo przed podjęciem jakichkolwiek działań w tym kierunku przez Elda i panią White), że jedzenie wieprzowiny jest szkodliwe, próbowała wyrzucić ją ze stołu. To spowodowało kłopoty. Siostra C. szczerze wierzyła w panią Z boskiego natchnienia White'a i z powyższego fragmentu wynika, że musiała napisać do niej z prośbą o instrukcje, które otrzymała jak powyżej, i to rzekomo poprzez wizję.... Brat Curtis stwierdził również, że Eld. White zatwierdził na odwrocie listu treść następująca:

„Abyście wiedzieli, jakie mamy stanowisko w tej kwestii, powiedziałbym, że właśnie złożyliśmy dwustufuntowego tuńczyka”. ⁴

Pytanie: Czy Bóg był źródłem tego świadectwa dla Siostry Curtis? A może na jej zeznania miał wpływ James, który bardzo lubił jeść wieprzowinę?

W 1850 roku James White napisał artykuł w obronie jedzenia wieprzowiny przez chrześcijan. Oto jak podsumowuje artykuł:

„Niektórzy z naszych dobrych braci dodali „świńskie mięso” do katalogu rzeczy zakazanych przez Ducha Świętego oraz apostołów i starszych zgromadzonych w Jerozolimie. Czujemy się jednak wezwani do zaprotestowania przeciwko takiemu postępowaniu, jako sprzecznemu z prostym nauczanie Pisma Świętego. Czy mamy nałożyć na uczniów większe „brzemię”, niż wydawało się to dobre Duchowi Świętemu i świętym apostołom naszego Pana Jezusa Chrystusa? Nie daj Boże. Ich decyzja, będąc słuszna, rozstrzygnęła z nimi kwestię, i był powodem do radości wśród kościołów i powinien na zawsze rozstrzygnąć z nami tę kwestię. ” ⁵

Łatwo zrozumieć, dlaczego praktyki zdrowotne siostry Curtis pozornie irytowały Białych, ponieważ myśleli, że sprawę załatwili już na zawsze! Co więcej, biali prawdopodobnie czuli, że są Bożym kanałem prawdy docierającym do kościoła i być może nie odnosili się zbyt życzliwie do kogoś, kto wprowadzał reformy bez ich uprzedniej zgody. Oczywiście kilka lat później pani White przyjęła dokładnie takie samo stanowisko w sprawie wieprzowiny jak pani Curtis, a następnie przyniosła ją do kościoła, jakby otrzymała instrukcje od Boga w wizjach. Rodzina Curtisów niewątpliwie uznała to za mylące.

Aby dodać do tego całe zamieszanie co do tego, czy chrześcijanie nadają się do jedzenia wieprzowiny, pani White stwierdziła, że wieprzowina powoduje różne choroby, w tym trąd i raka:

„Bóg zabronił Hebrajczykom używania mięsa świń, ponieważ było to bolesne. Napełniłoby to system humorem, a w tym ciepłym klimacie często powodował trąd . ... Ale Bóg nigdy nie zaprojektował świń do spożycia w żadnych okolicznościach”.

„Bóg nie zakazał Hebrajczykom jedzenia mięsa wieprzowego tylko po to, aby pokazać swoją władzę, ale dlatego, że nie było to właściwe pożywienie człowieka. Wypełniłoby to system skrofulami, a zwłaszcza w tym ciepłym klimacie spowodowałoby trąd i różne choroby rodzaje.” ⁶

„Jedzenie wieprzowiny spowodowało skrofulę, trąd i nowotwory ”. ⁷

Te straszne ostrzeżenia okazały się całkowicie fałszywe. Naukowcy już wiedzą, że świnie nie przenoszą trądu ( Mycobacterium leprae ). Dlatego nie jest możliwe, aby przeniosły trąd na człowieka. Naukowcy potwierdzili, że „świnie… są odporne na tę chorobę”. ⁸ Oto dalsze potwierdzenie, że trąd nie występuje u świń:

„Czynnik zakaźny — Mycobacterium leprae , pałeczka trądu (Hansena). Poza człowiekiem namnaża się w łapach myszy, tkankach gryzoni z obniżoną odpornością i w pancerniku. 4. Zbiornik — jedynym znanym rezerwuarem jest człowiek . " ⁹

Pani White była bliższa trafności, jeśli chodzi o to, czy wieprzowina powoduje raka. Jedzenie dużej ilości wieprzowiny zwiększa ryzyko zachorowania na określone typy nowotworów. ¹⁰ Jednak przyczyna nie jest ta, którą sugeruje pani White. Mitem jest twierdzenie, że jedzenie rakotwórczego mięsa powoduje raka u ludzi. Główną przyczyną są środki chemiczne stosowane do peklowania przetworzonego mięsa. Nawet po wstrzyknięciu żywych organizmów nowotworowych u zwierząt laboratoryjnych nie rozwija się nowotwór:

„To prawda, że z różnych rodzajów nowotworów często można wyhodować wiele rodzajów zarazków, pleśni i mikroskopijnych pasożytów, ale kiedy te mikroskopijne organizmy wstrzykuje się zwierzętom, nie powodują one wzrostu żadnego nowotworu ani innego guza”. ¹¹

1. Ellen G. White, Świadectwa , tom. 2, s. 93.

2. Ellen G. White, Świadectwa tom. 1, s. 1 206.

3. Tych z Was, którzy mają dostęp do „Świadectwa” , tom 1, zachęcamy do przeczytania całego, surowego świadectwa na stronach 204-209.

4. JE Carver, Badanie twierdzeń pani EG White do boskiej inspiracji , wydanie 2, 1877.

5. James White, The Present Truth, tom. I., listopad 1850. Nr 11., „Świńskie mięso”.

6. Ellen White, Dary duchowe , tom. 4a, s. 333 (1868); Zdrowy tryb życia , s. 183. Ponadto: „Tkanki świń są zaludnione żywymi stworzeniami, a mimo to mężczyźni i kobiety zjadają tę żywą masę i rozkoszują się nią. Spożycie gruźlicy objawia się praktyką jedzenia mięsa, a zatem choroba się rozprzestrzenia”. ( Manuscript Releases , tom 14, s. 297).

7. Ellen White, Review and Herald , 20 czerwca 1899.

8. „Trąd”, AnimalResearch.info, 5 maja 2015 r., http://www.animalresearch.info/en/medical-advances/diseases-research/leprosy/.

9. AS Benenson, Control of Communicable Diseases in Man , s. 175,176.

10. Zobacz wydanie czasopisma Cancer z 1 grudnia 2002 roku . „Wysokie spożycie czerwonego mięsa – w tym wołowiny i wieprzowiny – podwoiło ryzyko raka jelita grubego”. Ponadto artykuł „Czy czerwone mięso naprawdę powoduje raka?”, https://www.healthline.com/health/does-red-meat-cause-cancer, „W raporcie IARC stwierdzono, że spożywanie 50 gramów przetworzonego mięsa dziennie zwiększa ryzyko raka ryzyko o 18 procent. Według American Cancer Society może to zwiększyć ryzyko zachorowania na raka okrężnicy w ciągu całego życia z 5 do 6 procent”.

11. sierpnia A. Thomen, Lekarze w to nie wierzą – dlaczego Wy mielibyście? Fakty i mity na temat zdrowia, z praktycznymi wskazówkami dla laika , s. 266.