Adwentyści Dnia Siódmego nauczają o Ellen White:

1. Ellen G. White odgrywa kluczową rolę w Kościele SDA. Jednym z „27 podstawowych przekonań” Kościoła SDA jest to, że Ellen White objawiła dar proroctwa, a jej pisma są „autorytatywne” dla Kościoła SDA:

„18. Dar proroctwa: Jednym z darów Ducha Świętego jest proroctwo. Dar ten jest znakiem rozpoznawczym kościoła resztki i objawił się w służbie Ellen. G. White . Jako posłanniczka Pana, jej pisma są trwałe i wiarygodne źródło prawdy , które zapewnia Kościołowi pocieszenie, przewodnictwo, pouczenia i korygowanie. Wyjaśnia też, że Biblia jest standardem, według którego należy sprawdzać wszelkie nauki i doświadczenia (Joela 2:28, 29; Dzieje Apostolskie). 2:14-21; Hebr. 1:1-3; Obj. 12:17; 19:10.)”

ADS mają dwa „natchnione” źródła prawdy: Biblię i pisma Ellen G. White, które nazywają Duchem Proroctwa. SDA twierdzą, że ich głównym źródłem wskazówek jest Biblia. Nazywa się to „większym światłem”. Nie dalej niż w 2005 roku Konferencja Generalna Adwentystów Dnia Siódmego potwierdziła w oświadczeniu zatytułowanym „Rezolucja w sprawie ducha proroctwa”, że pisma pani White zawierają „boskie rady” i są źródłem „wskazówek, pouczeń i korekt” dla Kościół Adwentystów Dnia Siódmego. Pisma pani White, choć znacznie obszerniejsze od pism biblijnych, nazywane są „mniejszym światłem”.

2. W Księdze Objawienia 12:17 znajdują się dwa znaki rozpoznawcze prawdziwego Kościoła Reszty w dniach ostatecznych:

1. Przestrzegają „Przykazań Bożych”, w tym czwartego przykazania dotyczącego świętości szabatu .
2. Mają „wiarę Jezusa”, którą Objawienie 19:10 określa jako „Ducha Proroctwa”.

Duch proroctwa przejawiał się w życiu i pismach Ellen G. White. Dlatego Kościół SDA jest jedynym kościołem, który nosi znaki rozpoznawcze kościoła ostatków z Objawienia.

„Biblia zapewnia nas, że dar proroctwa będzie aktywny w ostatnich dniach historii tej ziemi. Mówi, że Kościół będzie posiadał wszystkie dary duchowe, łącznie ze „świadectwem Jezusa”, czyli „duchem proroctwa”, lub dar proroctwa (1 Kor. 1:4-47; Obj. 12:17; 19:10)

„ Adwentyści dnia siódmego wierzą, że dar proroctwa objawił się w życiu i twórczości Ellen G. White , jednej z pierwszych przywódców Kościoła”. ²

Kandydaci do chrztu w Kościele SDA muszą przyrzec wierność wierze, że „dar proroctwa” jest znakiem rozpoznawczym kościoła resztki:

„Akceptuję biblijną naukę o darach duchowych i wierzę, że dar proroctwa jest jednym z znaków rozpoznawczych kościoła ostatków. […] Akceptuję, że Kościół Adwentystów Dnia Siódmego jest kościołem ostatków według proroctw biblijnych ”. ³

3. Według przywódców SDA pisma Ellen G. White są „inspirowane” Duchem Świętym w taki sam sposób, w jaki byli inspirowani autorzy biblijni.

PRZEGLĄD ADWENTYSTYCZNY: „Jak Samuel był w swoich czasach prorokiem dla Izraela, jak Jeremiasz był prorokiem dla Izraela w dniu niewoli, jak Jan Chrzciciel przybył jako specjalny posłaniec Pana, aby przygotować drogę na przyjście Chrystusa, tak my Wierzcie, że pani White była prorokiem dzisiejszego Kościoła Chrystusowego. I tak jak w dawnych czasach otrzymywano przesłania proroków, tak i obecnie jej przesłania powinny być odbierane . ⁴

RON GRAYBILL (zastępca sekretarza majątku Ellen G. White): „Jakością natchnienia Ellen White dorównuje natchnieniu pisarzy biblijnych …” ⁵

KENNETH WOOD (redaktor „ Recenzji ”): „ Ellen G. White była natchniona w tym samym sensie, co prorocy biblijni ”. ⁶

DON NEUFELD (redaktor naczelny „ Review ”): „ Była natchniona przez Boga, podobnie jak pisarze biblijni …” ⁷

ROBERT OLSON (Sekretarz Ellen G. White Estate): „Wierzę, że zarówno Ellen G. White, jak i Apostoł Paweł byli prawdziwymi prorokami, którzy pisali pod wpływem Ducha Świętego . Powód, dla którego wierzę w natchnienie jednego z nich, jest identyczny z moim powodem wiary w natchnienie innego.” ⁸

MINISTRY MAGAZINE: „Wierzymy, że objawienia i natchnienie zarówno Biblii, jak i pism Ellen White są tej samej jakości. Nadzór Ducha Świętego był tak samo ostrożny i dokładny w jednym przypadku, jak i w drugim ”. ⁹

Pani White nazywała swoje własne pisma „Duchem Proroctwa” i nauczała, że są one natchnione:

„ Duch Święty jest Autorem Pisma Świętego i Ducha Proroctwa ”. ¹⁰

1. Posiadanie dwóch źródeł inspiracji okazało się wielkim wyzwaniem dla Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego. Chociaż twierdzi się, że pisma pani White przynoszą jedność Kościołowi, jest zupełnie odwrotnie. W Kościele SDA toczy się niekończąca się debata na temat tego, jak inspirujące są pisma Ellen White. Niektórzy twierdzą, że jakość natchnienia jest taka sama jak w przypadku Biblii. Tymczasem inni są przeciwnego zdania, że jej pisma są pozbawione inspiracji. Pomiędzy tymi dwoma skrajnościami istnieje wiele odmiennych punktów widzenia, nawet wśród przywódców kościelnych. Jest tak wiele rozbieżności, że zrozumienie, jak dokładnie natchnione są pisma pani White, według adwentystów, staje się mylące. Toczą się ciągłe spory o to, którego z jej nauk należy przestrzegać, a które z jej świadectw można bezpiecznie zignorować.

Większe trudności pojawiają się, ponieważ niektóre wypowiedzi pani White są sprzeczne z Biblią , sprzeczne ze znaną nauką , a nawet ze sobą sprzeczne . W związku z tymi stwierdzeniami za kulisami nieustannie szaleją wojny i wiele osób opuściło sektę, ponieważ tych sprzeczności nie udało się rozwiązać w znaczący sposób.

2. Adwentyści dnia siódmego posługują się Objawieniem 12:17, aby zidentyfikować swój kościół jako resztkę: „Oto ci, którzy przestrzegają przykazań Bożych i wiary Jezusa ”. Twierdzą, że jednym ze znaków rozpoznawczych kościoła ostatków jest posłuszeństwo Dziesięciu Przykazaniom, w tym Czwartemu Przykazaniu. To ograniczenie uniemożliwiłoby identyfikację większości kościołów chrześcijańskich jako pozostałości. Jednakże nadal istnieje ponad 500 wyznań i grup chrześcijańskich, które świętują szabat dnia siódmego. Zatem drugim „znakiem rozpoznawczym” w Objawieniu 12:17 jest „wiara Jezusa”, którą SDA uważają za „ducha proroctwa” z Objawienia 19:10. SDA twierdzą, że są jedyną grupą przestrzegającą Sabatu, która ma proroka, chociaż inne grupy przestrzegające Sabatu, takie jak Laska Pasterza i Gałąź Dawida, również twierdzą, że mają proroków.

Cała teologia SDA identyfikująca się jako „kościół resztki” opiera się na dosłownym angielskim tłumaczeniu greckich słów z Objawienia 19:10: „Świadectwem Jezusa jest duch proroctwa”. SDA czytają to następująco: „świadectwem Jezusa są pisma Ellen White”. Chociaż pisma pani White w niektórych przypadkach rzeczywiście świadczą o Jezusie, czynią to także pisma wielu innych autorów chrześcijańskich. SDA twierdzą, że tym, co odróżnia pisma pani White od wszystkich innych, jest to, że niosą w sobie natchnienie proroka. Twierdzą, że otrzymała wiadomość z wizji i snów. Jednakże SDA mają trudności ze wskazaniem w jej pismach jakiegokolwiek „nowego światła”, które nie było już znane, głoszone i nauczane przez otaczających ją ludzi. Co więcej, przyznają, że duża część jej pism była w rzeczywistości plagiatem lub kopią innych autorów chrześcijańskich.

W rzeczywistości „Duch proroctwa” w Objawieniu 19:10 odnosi się do ducha proroczego objawionego przez Apostołów i zapisanego w Nowym Testamencie. Chociaż KJV oddaje dosłowne tłumaczenie Objawienia 19:10, współczesne tłumaczenia znacznie lepiej oddają istotę myśli zawartej w tym wersecie. Zwróć uwagę, jak ten fragment podkreśla Jezusa i Jego związek z proroctwami:

Istotą proroctwa jest bowiem dawanie jasnego świadectwa o Jezusie. ( Tłumaczenie Nowego Życia )

Substancją (istotą) prawdy objawionej przez Jezusa jest bowiem duch wszelkiego proroctwa [żywotne tchnienie, inspiracja wszelkiego natchnionego przepowiadania i interpretacji Bożej woli i celu, zarówno mojego, jak i Twojego]. ( Wzmocniona Biblia )

Przesłanie o Jezusie jest duchem, który daje wszelkie proroctwa. ( wersja New Century )

Ci bowiem, którzy przemawiają w imieniu Jezusa, są prowadzeni w tym, co mają powiedzieć, tak jak prowadzeni byli pierwsi kaznodzieje. ( Nowa wersja życia )

To, czego nauczał Jezus, stanowi samo sedno proroctwa. (NIV, wersja dla czytelnika )

Ci, którzy opowiadają o Jezusie, mają ducha proroka. ( angielski na całym świecie )

Każdy, kto opowiada o Jezusie, czyni to mocą Ducha. ( Współczesna wersja angielska )

Aby uzyskać głębsze studium znaczenia „świadectwa Jezusa”, kliknij tutaj .

Biblia nakazuje nam „poddawać próbie” proroków, aby ustalić, czy są oni posłani przez Boga (zob. 1 Jana 4:1). Pani White napisała ponad 100 000 stron pism, więc jest co testować. Biblia podaje siedem konkretnych testów na proroka i przeprowadzono wiele badań w celu ustalenia, czy pani White przeszła te biblijne testy. Waga tego zbiorowego dowodu wskazuje, że pani White nie przeszła większości z siedmiu biblijnych testów na proroka. Dowody są zbyt obszerne, aby je właściwie opisać w tym formacie, dlatego proszę kliknąć na poniższy link, aby samemu zapoznać się z dowodami: Ellen White i biblijne testy proroka .

Oto podsumowanie głównych krytycznych uwag pod adresem Ellen White:

1. Jej wizje zawierają kłamstwa . Jej wizje dotyczące przyszłych wydarzeń okazały się nietrafne. Niektóre z jej wizji zawierają wiedzę zdobytą od innych. Istnieją naturalne wyjaśnienia wyczynów, których rzekomo dokonała podczas wizji.

2. Jej pisma zawierają przesądy, baśnie, mity, kłamstwa i absurdy . Jej pisma zaprzeczają nauce, historii i zdrowemu rozsądkowi.

3. Jej wizje nauczały o zamkniętych drzwiach zbawienia . Na podstawie swoich wizji uczyła, że w 1844 r. drzwi okresu próbnego zostały zamknięte przed wszystkimi osobami niebędącymi SDA. Kościół SDA i Ellen White wycofały się później z tego stanowiska i próbowały ukryć wcześniejsze wizje pokazujące zamknięte drzwi zbawienia.

4. Jej wizje zdrowotne zawierają kłamstwa i skrajności , dlatego nie mogą pochodzić od Boga. Jej nauki o zdrowiu są sprzeczne ze znanymi faktami naukowymi i zawierają wiedzę uzyskaną głównie od innych reformatorów zdrowia.

5. Jej pisma czasami zaprzeczają Biblii i są niezgodne z biblijnymi faktami historycznymi. Ponadto często dodaje coś do Biblii.

6. Dużo kopiowała od innych, zaprzeczając temu . Wydaje się, że wszystkie główne myśli i idee w jej pismach zaczerpnięto od innych. W swoich pismach kopiowała zarówno prawdę, jak i fałsz.

7. Jej pisma zawierają mylące i sprzeczne stwierdzenia.
   

Cytaty

1. Przekonanie nr 18 z „27 podstawowych przekonań adwentystów dnia siódmego”. Cytat został pobrany ze strony internetowej SDA http://www.adventist.org/beliefs/fundamental/index.html z 30 listopada 2007 r.

2. E. Harold Roy, Th.D., Dwadzieścia siedem punktów , s. 25. 86 (Godzina proroctwa, 1996).

3. Oficjalne śluby chrzcielne Adwentystów Dnia Siódmego, nr 8 i nr 13. Cytat został wzięty z http://www.bible.ca/cr-SDA.htm, 30 listopada 2007.

4. Review & Herald , 4 października 1928.

5. Doktor Ronald Graybill w przemówieniu wygłoszonym w Southern Missionary College, 27 września 1980.

6. Kenneth H. Wood, Review , 4 września 1980, s. 2. 15.

7. Don Neufeld, Co znaczyła dla mnie Ellen White , s. 23-35. 157.

8. Robert Olson, Co znaczyła dla mnie Ellen White , s. 13-12. 165.

9. Ministerstwo , październik 1981.

10. Ellen G. White, Wybrane przesłania , tom. 3, s. 30. Więcej twierdzeń pani White na temat jej własnych pism można znaleźć tutaj .