Czy Ellen wyprzedzała swoją epokę?

Wielu Adwentystów Dnia Siódmego jest zaskoczonych, gdy dowiadują się, że pani White wprowadziła na świat niewiele, jeśli w ogóle, nowych reform w dziedzinie zdrowia. Inni popularni chrześcijańscy reformatorzy zdrowia w Stanach Zjednoczonych promowali większość, jeśli nie wszystkie jej nauki o zdrowiu, zanim zaczęła ich nauczać.

Reforma zdrowia była ważną częścią religii metodystów we wcześniejszych latach. Założyciel kościoła, John Wesley, powiązał dobre samopoczucie fizyczne ze zdrowiem duchowym. Pani White, wychowana w kościele metodystów, prawdopodobnie znała pisma i praktyki Wesleya. Wesley wierzył, że zdrowie i uzdrawianie są integralną częścią przesłania ewangelii . W 1746 roku jako młody ewangelista Wesley studiował medycynę i zaczął odwiedzać chorych. Przepisał im różne naturalne środki na problemy zdrowotne. Do 1753 roku testował lecznicze właściwości elektryczności, którą określił jako „najskuteczniejszy lek na wszelkiego rodzaju zaburzenia nerwowe, jaki kiedykolwiek odkryto”. ^1,2

Jest autorem wielu książek na temat reformy zdrowia. Oto niektóre z reform zdrowotnych, które praktykował i zalecał w XVIII wieku: ^1,3

• Umiar w jedzeniu i piciu
• Przestrzegał przed nieumiarkowaniem, gnuśnością, objadaniem się, nadmiernymi namiętnościami
• Nie zgadzał się z lekami takimi jak opium i chinina
• Zalecał dwie godziny spaceru dziennie
• Zaleca się chorym ruch na świeżym powietrzu
• Najlepsze są proste potrawy, unikając mocno przyprawionych i bogatych potraw
• Woda jest najlepszym napojem i ma „naturalną moc uzdrawiania”
• Odradzano używanie cukru
• Przez lata powstrzymywał się od herbaty, wierząc, że herbata, kawa i inne używki są „niezwykle szkodliwe”
• Podkreślał, że czystość sprzyja zdrowiu
• Zalecane jest unikanie tabaki i tytoniu

Oprócz wielu książek i traktatów o zdrowiu Wesley założył system szpitali metodystów, który jest obecnie jednym z największych prywatnych systemów opieki zdrowotnej na świecie.

Reforma zdrowia była ważnym tematem wśród niektórych pionierów adwentystów, zwłaszcza kapitana Josepha Batesa. Nie ma wątpliwości, że Bates miał silny wpływ na Białych i rozwój wczesnego Kościoła SDA. Bates był reformatorem zdrowia, który rzucił palenie w 1821 r., a później rozpoczął krucjatę przeciwko „tytoniu, tabakierom i fajkom”. Następnie potępił używanie lub handel „napojami alkoholowymi, od brandy po cydr i piwo”. ⁴ Według White Estate: „Później przestał pić herbatę i kawę i w 1843 roku został wegetarianinem”. ⁵ Dr Ronald Numbers wyjaśnia, że Bates przestała także używać „masła, sera, tłustych potraw i bogatych wypieków”. ⁶ Zatem w roku 1843 Bates położył podwaliny pod „przesłanie zdrowotne” SDA, jeszcze zanim poznał Ellen i Jamesa White’ów. Formuła zdrowia Batesa:

• Unikaj tytoniu
• Nie pij alkoholu
• Nie pij herbaty ani kawy
• Nie jedz mięsa
• Unikaj masła, sera i bogatych wypieków

W 1844 roku, całe 19 lat przed pierwszą „wizją” pani White dotyczącą reformy zdrowia, pani ML Shew opublikowała trzecie wydanie swojej 156-stronicowej książki na temat reformy zdrowia, zatytułowanej Kuracja wodą dla pań: popularna praca na temat zdrowia, diety oraz Schemat leczenia kobiet i dzieci oraz Zapobieganie i opieka nad chorobami . Naucza w nim, co następuje:

• Alkohol to śmiertelna trucizna
• Leki są „najbardziej szkodliwe”
• Pozbądź się soli z diety
• Przyprawy takie jak musztarda, pieprz i ocet są „szkodliwe”
• Herbata to „jedna z najbardziej niszczycielskich trucizn”
• Tytoń jest bardzo silną trucizną
• Codzienna kąpiel, ćwiczenia i świeże powietrze są ważne dla dobrego zdrowia
• Zamiast masła użyj śmietanki
• Dieta wegetariańska będzie promować zdrowie
• Ser jest ciężkostrawny dla organizmu
• Posiłki powinny być oddalone od siebie o sześć godzin. Dwa posiłki dziennie są „lepsze dla osób prowadzących siedzący tryb życia”
• Chleb jest „laską życia”. Świeżego pieczywa nie należy spożywać, gdy jest jeszcze ciepłe.

W 1833 roku, trzydzieści lat przed pierwszą „wizją reformy zdrowia” Ellen White, jej inny prorok Józef Smith otrzymał wizję reformy zdrowia. Smith napisał następujące reformy zdrowotne: ⁸

• Zabrania się spożywania „wina” i „mocnych” napojów alkoholowych
• Tytoń jest zabroniony
• „Gorące napoje [kawa i herbata] nie są dla ciała”
• Owoce, warzywa i zboża przyniosą zdrowie organizmowi
• Mięso jest dozwolone, ale powinno być spożywane „oszczędnie”

Dziś Mormoni głoszą, że Józef Smith „wyprzedził” współczesną naukę o „lata”. Jako kolejny dowód boskiego pochodzenia objawień Proroka Smitha wskazują na fakt, że przeciętny Święty w Dniach Ostatnich żyje dłużej niż przeciętny Amerykanin. ⁹ Mormońscy mężczyźni przeżywają białych amerykańskich mężczyzn o prawie dziesięć lat, a mormońskie kobiety przeżywają białe amerykańskie kobiety o prawie sześć lat. ¹⁰

Sylvester Graham był ministrem i wybitnym reformatorem zdrowia. W roku 1849 Graham w swojej książce promował następujące reformy: ¹¹

• Unikaj wszelkiej imitacji i nienaturalnej żywności, żyjąc „całkowicie produktami królestwa roślin i czystą wodą”
• Masła należy używać „bardzo oszczędnie”
• Świeże mleko i jajka były źle widziane, ale nie zakazane
• Ser był dozwolony tylko wtedy, gdy był łagodny i nie dojrzewał
• Przyprawy i przyprawy, takie jak pieprz, musztarda i cynamon, zostały zakazane jako „wszystkie bardzo ekscytujące i wyczerpujące”
• Herbata i kawa, podobnie jak alkohol i tytoń, zatruwały organizm
• Wypieki, z wyjątkiem ciast owocowych, były „jednymi z najbardziej zgubnych artykułów na ludzkie dolegliwości”
• Najlepiej spać przed północą
• Sen powinien odbywać się w dobrze wentylowanym pomieszczeniu
• Pożądana była kąpiel gąbkowa każdego ranka
• Ubiór nie powinien być ograniczający
• „Każda medycyna jako taka jest sama w sobie złem”

Co więcej, Graham był przeciwny zarówno ekscesowi małżeńskiemu , jak i występkowi samotności (masturbacji) . Graham uważał, że stymulujące pokarmy wzbudzają namiętności seksualne. Dlatego doszedł do wniosku, że jednym z najlepszych sposobów kontrolowania popędów seksualnych jest przejście na dietę wegetariańską i rezygnacja z przypraw, przypraw, alkoholu, herbaty i kawy. ¹²

W latach pięćdziesiątych XIX wieku Dio Lewis stał się uznanym w całym kraju wykładowcą na temat reformy zdrowia w Stanach Zjednoczonych. Uczył wielu tych samych rzeczy, co Graham, ale dodał reformę polegającą na jedzeniu tylko dwóch posiłków dziennie . Biali dobrze znali doktora Lewisa. W biografii pani White wnuk Arthur zauważa, że na początku lat sześćdziesiątych XIX wieku:

„The Review and Herald” , redagowany przez Jamesa White’a i Uriaha Smitha, od czasu do czasu zamieszczał artykuły dotyczące odpoczynku, świeżego powietrza, ćwiczeń fizycznych itp., wybrane z innych czasopism lub z pism doktora Dio Lewisa . Dość często artykuły i ostrzeżenia zniechęcały do uwzględniono palenie tytoniu, herbatę i kawę ”. ¹³

Biali nie tylko zaznajomili się z pismami doktora Lewisa na temat zdrowia, ale w 1871 roku faktycznie odwiedzili jego dom w Bostonie i odbyli z nim prywatną dyskusję. ¹⁴

Reformator zdrowia i autor William Alcott zaproponował wiele reform, które przyjęła później Ellen White: ¹⁵

1. Sprzeciwiał się herbacie i kawie, pisząc „herbata jest trująca” (Pani White: „herbata jest trująca” 2T 64)
2. Sprzeciwiał się ciasnemu sznurowaniu sukienek damskich
3. Chrześcijanie nie powinni chodzić do teatru
4. Ostrzegany przed nadmiarem małżeńskim
5. Sprzeciwiałem się jedzeniu między posiłkami
6. Marszczył brwi, jeśli chodzi o przyprawy
7. Wychwalał zalety „właściwej wentylacji”
8. Ostrzeżono, aby unikać kosmetyków „trujących”
9. Zachęcał do częstych kąpieli
10. Ostrożnie przy używaniu masła, mleka, serów i mięsa
11. Lepiej spać przed północą
12. Zalecał dietę wegetariańską

Larkin B. Coles był mniej znany niż Graham czy Lewis. Jednakże cieszy się on szczególnym zainteresowaniem adwentystów, ponieważ był kaznodzieją-lekarzem milleryckim. Przed śmiercią w 1856 roku był autorem dwóch książek o zdrowiu. W swoich książkach zalecał świeże powietrze, ćwiczenia, dietę wegetariańską, niestosowanie używek, zmianę ubioru, czystość seksualną i medycynę bez narkotyków. Pani White otrzymała egzemplarz książki Cole’a o zdrowiu i duża liczba jej pism na temat zdrowia wydaje się uderzająco podobna do pism Colesa. Rzadko nie zgadza się z Colesem w jakiejkolwiek kwestii dotyczącej zdrowia, a prawie każda reforma zdrowia, którą Coles zaproponował w swojej książce, pojawiła się później w jej książkach.

Coles nie tylko ostrzegał przed jedzeniem mięsa, ponieważ zwiększa ono skłonności zwierząt, ale także omawiał związek między jedzeniem mięsa a chorobami. Był godny uwagi z powodu ostrzeżenia (którego wyrazili już inni reformatorzy zdrowia), że istnieje związek między używaniem tytoniu a nowotworami . ¹⁶

Florence Nightingale była angielską reformatorką zdrowia, która napisała ponad dwieście książek, artykułów i raportów. Podobnie jak siostra White miała silne przekonania duchowe i w wieku 17 lat otrzymała powołanie od Boga. Podobnie jak pani White wierzyła, że choroba jest spowodowana naruszeniem naturalnych Bożych praw zdrowotnych. Nightingale opowiadał się za wieloma reformami, za którymi opowiadała się później Ellen White:

• Dobra wentylacja była bardzo ważna, szczególnie w nocy. Wierzyła, że powietrze wewnątrz domu lub budynku musi być tak czyste, jak to na zewnątrz. Wierzyła, że ścieki, rozkład i nieczystość wypełniają pomieszczenie „ściekami”.
• Światło słoneczne jest niezbędne dla zdrowia i regeneracji.
• Częste kąpiele są ważne, aby pory skóry były wolne od potu i wszelkich zatykających wydzielin.
• Zaleciła częste wietrzenie materaca.
• Opowiadała się nie tylko za czystością osobistą, ale także w domu.

Ellen White „późno przyszła” na reformę zdrowia. Pierwszą „wizję” dotyczącą reformy zdrowia otrzymała dopiero w 1863 r., czyli pełne 30 lat po wizji Proroka Józefa Smitha. Kiedy na początku lat pięćdziesiątych XIX wieku pani White nadal zajadała się wieprzowiną, ruch na rzecz reformy zdrowia w Ameryce kwitł pełną parą. Wykładowcy zajmujący się zdrowiem i wstrzemięźliwością podróżowali po całym kraju, przemawiając w kościołach i salach, promując dietę wegetariańską i przestrzegając przed alkoholem, tytoniem i gorsetami. Pełną dekadę przed otrzymaniem przez panią White „wizji” reformy zdrowia wszystkie główne założenia jej nauk o zdrowiu były nauczane przez znanych w całym kraju nie-adwentystów, chrześcijańskich krzyżowców na rzecz zdrowia.

Pierwszą próbą reformy zdrowia pani White było napisanie książki zatytułowanej „ Apel do matek” , opublikowanej w 1864 roku. Podobnie jak wysiłki Sylvestra Grahama dwie dekady wcześniej, pani White ostrzegała członków swojego kościoła przed straszliwymi zagrożeniami dla zdrowia wynikającymi z masturbacji . Na pierwszej stronie ostrzega przed zdumiewającą liczbą zgonów spowodowanych masturbacją:

„Czy zaobserwowałeś zdumiewającą śmiertelność wśród młodzieży?” ¹⁸

Według pani White masturbacja powoduje nie tylko śmierć i szereg dolegliwości fizycznych, ale także powoduje problemy ze zdrowiem psychicznym:

„Umysł jest często całkowicie zniszczony i pojawia się szaleństwo”. ¹⁹

Nie trzeba dodawać, że „Apel do matek” nie jest już dostępny w wersji drukowanej. Podobnie jak wiele innych jej pism i wizji, które okazały się fałszywe, ta książka została wycofana z publikacji.

Chociaż nigdy nie zyskała sławy na arenie reformy zdrowia, jaką osiągnęła jej koleżanka prorokini Mary Baker Eddy – której pierwsza książka Science and Health , opublikowana w 1875 r., sprzedała się w ponad 10 milionach egzemplarzy – pani B. Późniejsze wysiłki White'a okazały się bardziej skuteczne. Dzięki pomocy swoich zawodowych pisarzy i redaktorów udało jej się stworzyć znacznie lepszą książkę na temat reformy zdrowia, która jest nadal dostępna: Ministerstwo Uzdrawiania .

Być może pani White miała okazję przeczytać książkę pani Eddy:

• Kliknij tutaj, aby zobaczyć plagiat Ellen White dotyczący innych autorów na temat zdrowia
• Współczesna medycyna udowadnia, że White się myli
• Czy Ellen White była dokładniejsza niż inni reformatorzy zdrowia?
• Połączenie z masturbacją (tylko dla dorosłych)

1. E. Brooks Holifield, Zdrowie i medycyna w tradycji metodystów , 1986.

2. John Wesley, dziennik, https://ccel.org/ccel/wesley/journal/journal.vi.xiv.x.html.

3. John Wesley, Fizyka prymitywna, czyli łatwa i naturalna metoda leczenia większości chorób (Londyn: J. Paramore w odlewni, 1785). John Wesley, The Complete Works of John Wesley , tom 10 (Albany, Oregon: Books for the Ages, 1997), 225.

4. Joseph Bates, Przesłanie o pieczętowaniu , s. 67–68.

5. „ Pathways of the Pioneers , Joseph Bates”, http://www.whiteestate.org/pathways/jbates.asp, pobrano 25 października 2009 r.

6. Ronald Numbers, Ph.D., Prorokini Zdrowia , 1992, s. 10-10. 38.

7. Sydney Cleveland, White-Washed (1998), s. 93–100.

8. Józef Smith, W Naukach i Przymierzach , rozdział 89, wersety 5–17.

9. William T. Stephenson, lekarz medycyny, „Rak, odżywianie i słowo mądrości”, lipiec 2008, www.lds.org. Cytat: „Średnia długość życia mężczyzn Świętych w Dniach Ostatnich mieszkających w Utah jest o 7,3 roku dłuższa niż ich odpowiedników nienależących do LDS. Wydaje się, że kobiety Święte w Dniach Ostatnich również żyją dłużej – średnio 5,8 roku”. (Roy M. Merrill, „Life Issueancy Among LDS and Non-LDS in Utah”, Demographic Research, 12 marca 2004, www.demographic-research.org/volumes/vol10/3.)

10. Mark W. Cannon i Danielle Stockton, „Badanie UCLA dowodzi, że Mormoni żyją dłużej”, Deseret News, 13 kwietnia 2010 r. https://www.deseret.com/2010/4/13/20375744/ucla-study-proves-mormons -Żyj dłużej.

11. Sylvester Graham, Wykłady z nauki o życiu ludzkim , (1849), s. 224-286.

12. Sylvester Graham, Wykład dla młodych mężczyzn na temat czystości , s. 83, 144-148.

13. Arthur White, Ellen White , tom. 2, s. 73.

14. Ellen White, list 15, 1871 do Edsona i Emmy White, 15 listopada 1871, Manuscript Releases , tom. 5, s. 397, ust. 1.

15. Herbata i kawa Williama A. Alcotta , (Boston: George W. Light, 1839), s. 15. 52; Alcott, Przewodnik młodego człowieka (Boston: Lilly Wait & Co., 1833), s. 156–163; Alcott, The Physiology of Marriage , (Boston: John P. Jewett & Co., 1856), s. 115-120; Alcott Lectures on Life and Health (Boston: Phillips, Sampson, & Co., 1853), cała książka; Dieta warzywna Alcott (Boston: Marsh, Capen i Lyon: 1838), cała książka.
16. Larkin B. Coles, Piękno i deformacje związane z używaniem tytoniu , 1853, s. 23. 142.

17. Ruth Duncan Abbott, „Porównanie przekonań zdrowotnych Florence Nightingale i Ellen G. White oraz włączenie ich do ich odpowiednich szkół pielęgniarskich”, rozprawa doktorska, styczeń 2001, Andrews University.

18. Ellen White, Apel do matek , s. 23. 5.

19. Ibidem, s. 27.