Gilbert Cranmer

                 Oświadczenie Gilberta Cranmera, 1858

Doktryna „zamkniętych drzwi” stanowiła część doktryny Kościoła; to znaczy, że pani White widziała w wizji, że dzień zbawienia dla grzeszników już minął , a ci, którzy w pełni wierzyli, że jej wizje pochodzą od Boga, również przyjęli tę doktrynę. Nie wierzyłem w tę doktrynę ani jej nie nauczałem. Do tego czasu w kościele nie wyznaczono żadnych granic, a wizje nie były testem [społeczności]. Ale szybko zyskiwały na popularności i niektórzy zaczęli na nie dość mocno naciskać; ale według mnie sprawy szły całkiem gładko, dopóki... nie głosiłem w Otsego.

Między innymi stwierdziłem, że nie mam dowodów na to, że drzwi Miejsca Świętego były zamknięte. Nie spotkało się to z aprobatą niektórych obecnych. Jeden z braci zwrócił moją uwagę na te wizje. Powiedziałem: „Może to być dowód dla ciebie, ale dla mnie nie”. Wywiązała się ogólna dyskusja i spotkanie zostało zakończone.

Poinformowano o tym funkcjonariuszy kościoła w Battle Creek. Następnie poprosiłem o zwołanie spotkania w celu zbadania sprawy, co zostało zrobione i podjęto wysiłki, aby podporządkować mnie wizjom. Nie widziałem możliwości pogodzenia spraw. Wtedy stwierdziłem, że nie będę z nimi dalej chodzić i powiedziałem im to.