Czy Jakub mocował się po cichu?

Martina Hezmana

Biblia opowiada nam o nocy, podczas której Jakub przez całą noc zmagał się z mężczyzną.

„I Jakub pozostał sam, i zmagał się z nim człowiek aż do świtu. A gdy zobaczył, że go nie przemógł, dotknął wgłębienia jego uda, a wgłębienie uda Jakuba wypadł ze stawu gdy się z nim mocował. I rzekł: Puść mnie, bo dzień się nastaje. I rzekł: Nie wypuszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz. (Rodz. 32:24-26)

Biblia zapisuje jedynie słowa, które zostały wypowiedziane o świcie. Nie mamy żadnych zapisów o jakichkolwiek dyskusjach podczas ich zapasów. Nie wiemy więc, czy rozmawiali w nocy, czy nie. Mówiąc o nocy, w której Jakub zmagał się z aniołem, Ellen White opowiada nam o cichej walce.

„Nagle położono na nim silną rękę. Myślał, że wróg czyha na jego życie i próbował wyrwać się z uścisku napastnika. W ciemności obaj walczyli o mistrzostwo. Nie padło ani jedno słowo , ale Jakub włożył wszystkie siły i ani na chwilę nie ustał w swoich wysiłkach. 1

„Konkurencja jest poważna; żaden nie wypowiada słowa ; Jakub jednak wytęża wszystkie swoje siły i ani na chwilę nie zwalnia ze swoich wysiłków. W ten sposób walka trwa aż do świtu, kiedy nieznajomy kładzie palec na udzie Jakuba i zostaje on natychmiast okaleczony”. 2

Ale w innym piśmie Ellen White mówi nam, że Jakub i Anioł rozmawiali przez całą noc.

„Pokazano mi anioła, który stoi przed Jakubem i ukazuje mu jego zło w jego prawdziwym charakterze. Gdy anioł odwraca się, by go opuścić, Jakub chwyta go i nie wypuszcza. Zanosi błagania ze łzami. Błaga, że głęboko żałuje za swoje grzechy i krzywdy wyrządzone swemu bratu, które przez dwadzieścia lat oddzielały go od domu ojca. Od czasu do czasu ośmiela się powoływać na Boże obietnice i znaki Jego łaski, gdy jest nieobecny w domu ojca. Całą noc mocował się Jakub z aniołem, prosząc o błogosławieństwo. Anioł zdawał się opierać jego modlitwie, nieustannie przywołując na pamięć jego grzechy , jednocześnie próbując się od niego oderwać. Jakub był zdecydowany utrzymać anioła nie tylko siłą fizyczną, ale także mocą żywej wiary. W swoim utrapieniu Jakub wspomniał o skrusze swojej duszy i głębokiej pokorze, jaką odczuwał z powodu swoich zła. 3

Mój przyjacielu, jedno z tych dwóch zeznań jest śmiałym kłamstwem! Biblia nie mówi nam, czy rozmawiali, czy nie, ale to drugie nadal czyni Boga kłamcą. Ellen White nauczała, że zanim pojawił się Anioł, Jakub modlił się i odpokutował za swój grzech.

„Gdyby Jakub wcześniej nie żałował za swój grzech, zdobywając pierworodztwo w drodze oszustwa, Bóg nie wysłuchałby jego modlitwy i nie miłosiernie zachowałby jego życie”. 4

Kiedy Bóg przebacza nasze grzechy, zapomina także o nich, „bo przebaczę ich winę i nie będę już więcej wspominał ich grzechów ” (Jeremiasz 31:34). Obiecuje nawet, że nigdy więcej nie wspomni nam o tym grzechu: „ Nie będą mu wspominane żadne grzechy, które popełnił ” (Ezechiela 33:16). Ale pani White mówi nam, że Bóg miał swego anioła, który nieustannie przywoływał mu na pamięć grzech Jakuba.

Linki zewnętrzne

Cytaty

1. Ellen White, Patriarchowie i prorocy , s. 25. 179.

2. Ellen White, Szkice historyczne , s. 25. 131.

3. Ellen White, Duch proroctwa , tom. 1, s. 1 118.

4. Ellen White, Wielki bój , s. 23. 620, (1888).

i