Jak Ellen przeczyła sobie

Zaprzeczenia Ellen White

„Nie czytałem żadnych prac na temat zdrowia, dopóki nie napisałem Spiritual Gifts , tomy 3 i 4, Appeal to Mothers i nie naszkicowałem większości z sześciu moich numerów How to Live ” ( Review and Herald , 8 października 1867)

„Moje poglądy zostały napisane niezależnie od książek i opinii innych”. (Rękopis 7, 1867)

„I w tym miejscu chciałbym stwierdzić, że chociaż jestem zależny od Ducha Pańskiego w pisaniu moich poglądów, tak jak je przyjmuję, to jednak słowa, których używam do opisania tego, co widziałem, są moimi własnymi , chyba że są to te, które zostały mi wypowiedziane przez anioła, co zawsze zamieszczam w cudzysłowie.” ( Review and Herald , 8 października 1867)

„Nie miałem w zwyczaju czytać w gazetach żadnych artykułów doktrynalnych, aby mój umysł nie miał żadnego zrozumienia niczyich idei i poglądów i aby żadna forma niczyich teorii nie miała żadnego związku z tym, co piszę. " (List 37, 1887, s. 1. Do EJ Wagonera i AT Jonesa, 18 lutego 1887; 3SM s. 63.)
UWAGA: Krótko po napisaniu tego Ellen White napisała do GI Butlera w sprawie artykułu doktrynalnego, który napisał: „Poczułem ból, gdy zobaczyłem Twój artykuł w „Przeglądzie”…” ( 1888 Materials t. l (1887), s. 32; 16MR 281.)

„Jeśli pani White zebrała fakty z ludzkiego umysłu w jednym przypadku, to zrobiła to w tysiącach przypadków, a Bóg nie pokazał jej tych rzeczy, które zapisała w swoich osobistych zeznaniach”. (James White, Szkice życia (1880), s. 328)

 W moich książkach prawda jest podana, zabarykadowana słowami: „Tak mówi Pan”. Duch Święty wyrył te prawdy w moim sercu i umyśle tak trwale, jak prawo zostało wykreślone palcem Bożym na kamiennych tablicach …” (List 90, 1906) 

W 1858 roku pani White pisze o Herodzie tak, jakby ten sam Herod, który brał udział w procesie Chrystusa, zabił także apostoła Jakuba:

„Serce Heroda stało się jeszcze twardsze, a gdy usłyszał, że Chrystus zmartwychwstał, nie zmartwił się zbytnio. Odebrał życie Jakubowi , a widząc, że spodobało się to Żydom, wziął także Piotra , chcąc go stawić na śmierć." ³

Fakty historyczne są takie, że Herod Antypas był Herodem, który brał udział w procesie Chrystusa. Herod Antypas został wygnany do Lyonu we Francji przez Kaligulę w roku 41 n.e. Po jego wygnaniu prowincje, którymi rządził, zostały przekazane Herodowi Agryppie . Agryppa był Herodem, który skazał Jakuba na śmierć, wtrącił Piotra do więzienia, został urażony przez Boga i zmarł w roku 44 n.e. ⁴ Pani White myliła się, mówiąc, że ten sam Herod, który zabił Jana Chrzciciela i był świadkiem procesu Jezusa, był Herod, który zabił Jakuba. Ten błąd został poprawiony, gdy jej książka została ponownie opublikowana w 1878 roku:

„On [Herod] schwytał Jakuba i wtrącił go do więzienia, i tam wysłał kata, aby go zabił mieczem, tak jak inny Herod kazał ściąć proroka Jana. Potem nabrał śmiałości, widząc, że Żydom podobało się to swoje czyny i uwięził Piotra”. ⁵

Ten mały błąd prawdopodobnie zostałby przeoczony jako mało istotny, gdyby nie fakt, że pani White twierdziła , że widziała wszystkie te wydarzenia w wizji. To ilustruje fakt, że wydarzeń, o których pisała, nie widziała w wizjach ; raczej „widziała” je zapisane na stronach książek, z których plagiatowała .

W 1877 r. pani White umieszcza wezwanie uczniów po śmierci Jana Chrzciciela:

Uczniowie nie złączyli się jeszcze w pełni z Jezusem, aby być z Nim współpracownikami. Byli świadkami wielu jego cudów, a ich umysły zostały oświecone przemówieniami, które słyszeli z jego ust; ale nie porzucili całkowicie pracy rybaków. Ich serca przepełnił smutek z powodu śmierci Jana i nękały ich sprzeczne myśli. ... Jezus rzekł do nich: „Pójdźcie za mną, a uczynię was rybakami ludzi”. Zaraz potem porzucili sieci i łodzie i poszli za Zbawicielem. ^{7 7. Duch proroctwa , tom. 2 (1877), s. 182, 183, 185.}