Adwentyści wierzyli, że „drzwi miłosierdzia zostały zamknięte” w 1844 roku. Podczas gdy Miller i wszyscy inni adwentyści wkrótce porzucili tę teorię, adwentyści dnia siódmego nadal wierzyli i nauczali ją mocno przez kilka lat aż do 1851 roku. 

Oto własne słowa pani White:

„24 marca 1849 roku… Pokazano mi, że przykazań Boga i świadectwa Jezusa Chrystusa, odnoszących się do Zamkniętych drzwi, nie da się oddzielić… Widziałem, że tajemnicze znaki i cuda oraz fałszywe reformacje będą się nasilać i rozprzestrzeniać. Reformacje, które mi pokazano, nie były reformacjami od błędu do prawdy, ale od złego do gorszego, ponieważ ci, którzy wyznawali przemianę serca, owinęli się tylko religijną szatą, która zakrywała niegodziwość złego serca. Niektórzy wydawali się być naprawdę nawróceni, aby oszukać lud Boży, ale gdyby można było zobaczyć ich serca, wydawaliby się tak czarni jak zawsze. Mój towarzyszący anioł kazał mi szukać cierpienia duszy dla grzeszników, jak to było kiedyś. Spojrzałem, ale nie mogłem tego zobaczyć, bo czas ich zbawienia już minął ”. (Present Truth, str. 21-22, opublikowane w sierpniu 1849)

Tutaj masz zamknięte drzwi i brak miłosierdzia dla grzeszników, tak jasne, jak może to uczynić język. Każdy szczery czytelnik wie, czego uczy. Po roku 1851 zapomniano o tej teorii kiedy zaczęto przyjmować do kościoła wyznawców z tych kościołów którzy miały już drzwi zamknięte. Nikt więcej nie wspominał zamkniętych drzwi.

The Present Truth , James White, redaktor, Oswego, NY, maj 1850, opublikował artykuł wydany przez redaktora zatytułowany „Sanktuarium, 2300 dni i zamknięte drzwi”. Starszy White mówi:

„W tym momencie (1844) rozległo się wołanie o północy, dzieło dla świata zostało zamknięte, a Jezus przeszedł do miejsca najświętszego. . . . Kiedy doszliśmy do tego momentu, całe nasze współczucie, brzemię i modlitwy za grzeszników ustały, a jednomyślne uczucie i świadectwo było takie, że nasza praca dla świata została zakończona na zawsze ”.

Ukrywanie manuskryptów

Adwentyzm ukrywał pisma które powstały przed rokiem 1851 A to dlatego że kościół przyjął naukę Bates'a która mówiła że w 1844 roku Jezus wszedł do miejsca najświętszego w niebie i skończył się już czas łaski dla wszystkich spoza Ruchu Millera, przestał być wstawiennikiem za grzechy, zaprzestano głoszenia ewangelii i okres ten miał trwać do 1851 roku czyli siedem lat. Jezus miał powrócić na świat, czyli adwentyści wyznaczyli drugą datę powrotu Jezus. Kiedy czas przeminął, pisma które propagowały zamknięte drzwi i powrót Jezusa trzeba było ukryć

W pierwszej wizji z grudnia 1844, opublikowanej po raz pierwszy w The Day Star, 24 stycznia 1846, potem w burcie z 6 kwietnia 1846 To The Remnant Scattered Abroad i ponownie opublikowanej w 1847 w broszurze A Word to the Little Flock, cztery linie zostały usunięte po 33 liniach. Po 72 liniach usunięto 22 linie. Dalej usunięto dwie linie, a jeszcze dalej osiem linii, a następnie dziewięć linii. Cały ten usunięty materiał dotyczył Shut Door, ale także innych rzeczy o wątpliwym charakterze” cytat Andersona

Manipulacja jej pismami trwała dalej, usuwano co nie pasowało Wielki Bój wydany w 1884 roku został poprawiony i pousuwano z niego wiele słów i zdań. Ktoś zrobił opracowanie z tego które ma 49 stron a które można znaleźć w archiwum USA na stronie https://archive.org/details/VerneBatesStudyOfGreatControversy1884Changes1997/mode/2up

Ellen White mówi dalej:

„Ci, którzy tak zuchwale głoszą określony czas , czyniąc to, zadowalają przeciwnika dusz, ponieważ szerzą raczej niewiarę niż chrześcijaństwo. Przedstawiają Pismo Święte i poprzez fałszywą interpretację przedstawiają łańcuch argumentów, który najwyraźniej dowodzi ich stanowiska. Ale ich niepowodzenia pokazują, że są fałszywymi prorokami ”. (Świadectwa, tom 4, s. 307. Podkreślenia dodane).

W rozdziale o „Zamkniętych drzwiach” znajdziemy świadectwo Lucindy Burdick. Mówi:

„W roku 1845 kilka razy spotkałam pannę Ellen G. Harmon w domu mojego wuja w South Windham. Pierwsze z tych spotkań miało miejsce w maju, kiedy usłyszałam, jak oświadczyła, że Bóg objawił jej że Jezus Chrystus powróci na tę ziemię w czerwcu, w następnym miesiącu.W czasie sianokosów ponownie spotkałem ją w towarzystwie Jamesa White'a w tym samym miejscu i usłyszałem, jak mój wujek pyta ją o to, że Pan nie pojawił się w czerwcu, zgodnie ze swoimi wizjami odpowiedziała, że powiedziano jej w języku Kanaanu, którego nie rozumie, ale od tego czasu zrozumiała, że Chrystus powróci we wrześniu, przy drugim wzroście trawy zamiast pierwszego.” (Lucinda Burdick, 1908. Podkreślenia dodane.)

Ale ten epizod stworzył spory problem, nie tylko dla Ellen White, której „wizje” potwierdziły herezję. Co zamierzali teraz zrobić? Jej rewelacje na temat „Zamkniętych drzwi” zostały wydrukowane w takich publikacjach jak „The Day Star”, „To The Remnant Scattered Abroad”, „To The Remnant Scattered Abroad”, Słowo do Maluczkiego Stadka i obecna prawda. Czy teraz należy odrzucić te wizje?

Te wczesne pisma stały się podstawą późniejszych publikacji, a łatwym rozwiązaniem byłoby zredagowanie - usunięcie - wszystkich stwierdzeń odnoszących się do „Zamkniętych drzwi”. W żadnym wypadku nie pozwolono im pojawić się w książkach takich jak Christian Experience and Views i Early Writings, książkach składających się głównie z materiałów z tych wczesnych publikacji, które były pełne odniesień do „zamkniętych drzwi”. Aby zachować wizerunek wyłaniającej się prorokini, należy jak najszybciej zapomnieć o tej wstydliwej sprawie. W tym czasie pierwsi adwentyści – włącznie z Jamesem i Ellen White – zrozumieli, że teoria „zamkniętych drzwi” była rażącym błędem. Ale co z wizjami Ellen, które potwierdziły błąd? Jeśli jej wczesne wizje pochodziły od Boga, to późniejsze wizje również pochodziły od Boga, ale jeśli jej wczesne wizje nie pochodziły od Boga, to również jej późniejsze wizje nie pochodziły od Boga. Najwyraźniej znaleźli się w rogach dylematu.

Ellen White nie cofnęłaby się i nie powiedziała: „Myliłam się. Te wizje nie mówiły prawdy”. Ludzie powiedzieliby wtedy: „Więc? W takim razie wizje nie pochodziły od Boga. Jesteś fałszywym prorokiem”. Takie wycofanie się byłoby oczywiście honorowe, ale szkodziłoby jej wiarygodności jako proroka.

Najprostszym rozwiązaniem byłoby usunięcie z jej wizji wszystkich fałszywych stwierdzeń i pozwolenie, by cały epizod zniknął po cichu w odosobnionym grobie.

Sprawdzimy kilka świadectw wczesnych adwentystów na temat „zamkniętych drzwi”.

„Wykonaliśmy naszą pracę, ostrzegając grzeszników i próbując obudzić formalny kościół. Bóg w swojej opatrzności zamknął drzwi; możemy tylko pobudzać się nawzajem do cierpliwości” (William Miller w Advent Herald, 11 grudnia 1844) . Miller jednak nie trzymał się tej teorii długo.

W grudniu 1844 roku Ellen Harmon otrzymała swoją pierwszą wizję, która między innymi potwierdziła teorię o „zamkniętych drzwiach”. Jednak ta wizja została opublikowana dopiero w styczniu 1846 roku. Tutaj Ellen Harmon opisuje wąską ścieżkę, którą oni (ludzie Adwentu) szli w drodze do niebiańskiego miasta. Bezbożnych jednak podzielił inny los,

„Światło za nimi zgasło, pozostawiając ich stopy w całkowitej ciemności, a oni potknęli się i stracili wzrok ze znaku, stracili z oczu Jezusa i spadli ze ścieżki w ciemnym i niegodziwym świecie poniżej. Było to równie niemożliwe dla aby ponownie weszli na ścieżkę i udali się do Miasta, jak cały niegodziwy świat, który Bóg odrzucił ”. (A Word to the Little Flock (1847), s. 14. Podkreślenia dodane. Porównaj wczesne pisma, s. 15, gdzie zdanie „… Równie niemożliwe było dla nich ponowne wejście na ścieżkę i udanie się do Miasta, podobnie jak cały niegodziwy świat, który Bóg odrzucił, zostało usunięte.

To była jej pierwsza wizja. Później Ellen White miała jeszcze więcej „wizji”, które potwierdziły jej pierwszą wizję. Lucinda Burdick dobrze znała Ellen White. Kilkakrotnie trzymała głowę Ellen na swoich kolanach, podczas gdy miała wizję Później w swoim życiu Lucinda Burdick napisała swoje świadectwo w dwóch różnych publikacjach.

„Zapoznałem Jamesa White'a i Ellen Harmon (obecnie pani White) na początku 1845 roku... Ellen miała tak zwane wizje: powiedziała, że Bóg pokazał jej w wizji, że Jezus Chrystus zmartwychwstał dziesiątego dnia siódmego miesiąca , 1844, i zamknął drzwi miłosierdzia, opuścił na zawsze tron pośrednika, cały świat był skazany na zagładę i zgubiony, i nigdy nie mógł być zbawiony inny grzesznik (The True Sabbath, s. 72. Podkreślenia dodane)

. mając tak zwane wizje: powiedział, że Bóg pokazał jej w wizji , że Jezus Chrystus powstał dziesiątego dnia siódmego miesiąca 1844 roku i zamknął drzwi miłosierdzia; opuścił na zawsze tron pośrednika; cały świat był skazany na zagładę i zgubiony, i już nigdy nie będzie mógł być zbawiony inny grzesznik. . . . Jeśli te wizje, które teraz ma, pochodzą od Boga, pierwsze były; a jeśli pierwsi byli od Boga, drzwi miłosierdzia były blisko w 1844 roku i biada biednym grzesznikom po tej stronie. Wiemy, że Bóg nie kłamie; a niektórzy z nich kłamali , o ile mi wiadomo. Bóg nie zaprzecza sobie, a jej wizje przeczą sobie nawzajem. Powiedziano mi, że na tym wybrzeżu zaprzeczają, jakoby kiedykolwiek widziała zamknięte drzwi miłosierdzia; ale są tysiące żyjących świadków, którzy wiedzą, że czarniejszego kłamstwa nie można wymyślić, a ja jestem jednym z nich .” (Lucinda Burdick w książce Isaaca Wellcome'a, The World Crisis, 1874.

Otis Nichols wierzył w wizje Ellen White i osobiście był świadkiem kilku z nich: „Jej przesłanie… zachęcało ich do trzymania się wiary, i ruch siódmego miesiąca; oraz że nasza praca została wykonana dla nominalnego kościoła i dla świata, a to, co pozostało do wykonania, dotyczyło domowników wiary . (Otis Nichols do Williama Millera, 20 kwietnia 1846, DF 105. (Zaczerpnięte z AL White, The Early Years, tom 1, s. 75-76.)

Pastor Isaac C Wellcome mówi:

„Słyszałem, jak opowiadała o swoich wizjach dotyczących tych dat. Kilka zostało opublikowanych na arkuszach, z których wynikało, że wszyscy, którzy nie poparli ruchu z 44 roku, byli zgubieni, że Chrystus opuścił tron miłosierdzia, i wszyscy zostali zapieczętowani, jak kiedykolwiek miało być, i nikt inny nie mógł odpokutować. Ona i James nauczali tego przez rok lub dwa.” (Cytat w Adventist Currents, t. 3, nr 1, kwiecień 1988.)

Nie przez rok ani dwa ale do 1851 roku. Ellen White napisała podobne stwierdzenia w innych listach:

„ Widziałam, że brat Stowell wahał się przed zamkniętymi drzwiami . Czułam, że muszę ich odwiedzić. podróży. Pojechaliśmy i stwierdziliśmy, że potrzebują wzmocnienia. Od ponad dwóch lat nie było w tym miejscu spotkania. Spędziliśmy z nimi tydzień. Nasze spotkania były bardzo interesujące. Byli głodni teraźniejszej prawdy. Mieliśmy wolne, potężne spotkania z nimi. Bóg dał mi tam dwie wizje, ku pokrzepieniu i sile braci i sióstr. Brat Stowell został utwierdzony w zamkniętych drzwiach i nie wątpił w całą obecną prawdę.” (EGW do Br. i Str. Hastings, 24-30 marca 1849. List 5, 1849).

Artykuły Ellen White w The Present Truth z lat 1849-1850 są pełne odniesień do „zamkniętych drzwi". przykład, gdzie w rzeczywistości umieszcza to nauczanie jako centralną część przesłania adwentowego: „Tam pokazano mi, że przykazania Boże i świadectwo Jezusa Chrystusa, odnoszące się do zamkniętych drzwi , nie dało się rozdzielić. . . .

Towarzyszący mi anioł kazał mi szukać udręki duszy dla grzeszników, jak to było kiedyś. Patrzyłem, ale nie mogłem tego zobaczyć; ponieważ czas ich zbawienia przeminął ” (The Present Truth, sierpień 1849, podkreślenia dodane).

„Potem zobaczyłam , że Jezus modlił się za swoich wrogów; ale to nie powinno nas skłonić ani prowadzić do modlitwy za niegodziwy świat, którego Bóg odrzucił – kiedy modlił się za swoich wrogów, była dla nich nadzieja, a jego modlitwy mogły przynieść im korzyść i zbawienie, a także po tym, jak był pośrednikiem w zewnętrznym komnacie dla całego świata; ale teraz jego duch i współczucie zostały wycofane ze świata ; i nasza sympatia musi być z Jezusem,. Widziałam, że Bóg kocha swój lud – i w odpowiedzi na modlitwy zesłał deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych – widziałam, że teraz, w tym czasie, nawodnił ziemię i sprawił, że słońce zaświeciło dla świętych i bezbożnych przez nasze modlitwy, gdy nasz Ojciec zesłał deszcz na niesprawiedliwych, podczas gdy On zesłał go na sprawiedliwych. Widziałam, że bezbożni nie mogą skorzystać z naszych modlitw teraz – i chociaż zesłał je na niesprawiedliwych, to jednak ich dzień nadchodził. . . .Potem zobaczyłem, jak kochać naszych bliźnich. Zobaczyłem, że Pismo Święte nie mówiło o niegodziwcach, których Bóg odrzucił , a których powinniśmy kochać, ale o naszych bliźnich w domu i nie wykraczało poza dom; jednak widziałem, że nie powinniśmy wyrządzać niegodziwcom wokół nas żadnej niesprawiedliwości; - ale,naszymi sąsiadami, których mieliśmy kochać, byli ci, którzy kochali Boga i służyli mu ” (The Camden Vision, 29 czerwca 1851)

Kiedy rok 1851 zbliżał się anioł ukazał się Ellen i powiedział że czas się kończy

W innej wizji z 1850 r. (27 czerwca) była nieco bardziej szczegółowa:

„W widoku danym 27 czerwca 1850 r. towarzyszący mi anioł powiedział: „Czas się prawie skończył”. Ale teraz czas się prawie skończył i to, czego my uczyliśmy się latami, oni będą musieli się nauczyć w ciągu kilku miesięcy ” (Early Writings, s. 64-67. Podkreślenia dodane).

Ellen White zaprzecza

W 1874 roku i później Ellen White zaprzeczyła, że miała wizje dotyczące „zamkniętych drzwi”,

„Drogi bracie Loughborough: Niniejszym świadczę w bojaźni Bożej, że zarzuty Milesa Granta, pani Burdick i innych opublikowane w Kryzys nie są prawdziwe. Stwierdzenia odnoszące się do mojego postępowania w czterdziestym czwartym roku są fałszywe. Wraz z moimi braćmi i siostrami, po czasie, który upłynął w czterdziestym czwartym roku, wierzyłem, że już więcej grzeszników nie nawróci się. Ale nigdy nie miałem wizji, że więcej grzeszników by się nawróciło . Mogę też jasno i swobodnie oświadczyć, że nikt nigdy nie słyszał ani nie czytał z mojego pióra stwierdzeń, które usprawiedliwiłyby go w oskarżeniach, jakie wysuwali przeciwko mnie w tej sprawie” (List 2, 1874). dodany).

W tym oświadczeniu nie mówi prawdy. W Słowie do Maluczkiego Stadka i Obecnej Prawdzie stwierdziła dokładnie to, czego teraz zaprzecza – a te wczesne stwierdzenia były oparte na „wizjach”.

„Tam pokazano mi , że przykazania Boże i świadectwo Jezusa Chrystusa, dotyczące do zamkniętych drzwi , nie można było się rozdzielić... Mój towarzyszący anioł kazał mi szukać udręki duszy grzeszników, jak dawniej. Patrzyłem, ale nie mogłem tego zobaczyć, bo czas ich zbawienia minął ”. (The Present Truth, sierpień 1849. )

Była to jej pierwsza wizja, opisana w Słowie do Maluczkiego Stadka z 1847 r. i wcześniejszych publikacjach. Dlaczego usunęła zdanie o tym, że Bóg odrzucił złego świata z jej wizji, kiedy umieściła ją we wczesnych pismach. W 1882? usunęła wszystkie budzące sprzeciw zdania o „zamkniętych drzwiach” itp. ze swoich wczesnych wizji, kiedy ten materiał był umieszczany w późniejszych książkach? Niektórzy powiedzą: „My nie możemy nic na ten temat znaleźć”. Nie, ale przejdź do oryginału pisma z lat 1846-1850 i tam je znajdziesz. Po co usuwać cały ten materiał z „niebiańskich wizji”, skoro miała czyste ręce? Autentyczna wizja od Boga nie może być manipulowana w ten sposób . Kiedy Bóg daje wizje, prorok ma obowiązek przekazać wizję tak wyraźnie, aby nikt nie został wprowadzony w herezje, ponieważ prorok „źle zrozumiał wizję”, co spowodowało konieczność „edycji” wizji.

Jeśli mamy zaakceptować jej oświadczenie z 1883 r., to powstaje kolejne pytanie: jeśli pierwsza wizja z grudnia 1844 r. „poprawiła” błąd „zamkniętych drzwi”, jak twierdzi, to dlaczego Ellen White i inni pierwsi adwentyści nadal trzymali się „Zamknięte drzwi” przez siedem lat po pierwszej wizji, która rzekomo „naprawiła” błąd? Warto to rozważyć. W tej sprawie jest absolutnie jasne, że Ellen White przeczy samej sobie i udokumentowanym faktom oraz nie mówi prawdy.