Lekarze o Ellen White
Szokujące odkrycia o E.White
Wstęp
Celem mojego opracowania nie jest atak na Ellen White, ale dochodzenie
do wniosków, przedstawię tu wypowiedzi lekarzy z jej czasów. W
komentarzach poprzedniego opracowania ktoś zarzucił że Ellen White nie
może się teraz obronić, bo jej nie ma. A gdyby żyła jaka byłaby jej
odpowiedź:
.
„Charles E. Stewart napisał do pani White w odpowiedzi na jej publiczne
oświadczenie, że ''Pan nakazał jej zachęcić wszystkich mających
wątpliwości w kwestii świadectw aby ''na papierze przedstawili'' swoje
zarzuty a ona na nie odpowie. Przyjaciele Stewarda opublikowali obszerny
list wraz z odpisami redakcyjnej korespondencji z innymi osobami w
formie broszury w październiku I907 r. - po pięciomiesięcznym
oczekiwaniu na odpowiedź od Ellen White. Stwierdzono że autor otrzymał
korespondencję prawidłowo, ale nie dał odpowiedzi.” Niewinne Kłamstwo
str.120
.
A to dlatego że anioł powiedział jej aby nie odpowiadała na zarzuty.
Zauważcie że wcześniej to Pan ją zachęcił do odpowiedzenia na zarzuty a
anioł jej zabronił. Bóg sobie zaprzeczył. Odpowiedzi na zarzuty ją
przerosło. Nie umiała na nie odpowiedzieć. Gdyby Ellen żyła dzisiaj
sytuacja była by ta sama. Więc argument że nie może się bronić jest
niewłaściwy.
Z medycznego punktu widzenia
Jak wiecie w dzieciństwie została uderzona kamieniem w głowę, uraz
mózgu był tak wielki że kilka tygodni była nieprzytomna, po tym nie
mogła utrzymać filiżanki herbaty w ręce. Pastor White także mówi o jej
zdrowiu w książce ''Life”
„W czasie gdy otrzymała pierwsze widzenie: .była zmizerowaną kaleką,
przez przyjaciół i lekarzy skazaną na śmierć z powodu gruźlicy. Ważyła
wtedy jedynie 80 funtów / 36 kg/. Jej system nerwowy był w takim stanie
że nie mogła sama się napić i musiała czekać, aż osoba siedząca obok
niej naleje jej napój z fi1iżanki do ust” (1)
.
Czy to wydarzenie miało wpływ na jej widzenia? W tej sprawie powołam się
na dwóch lekarzy, jej bliskich przyjaciół, aby pominąć złośliwość czy
specjalne zarzuty przeciw niej. Pierwszym lekarzem był dr. Jackson, to
od niego zaczerpnęła teorię o reformie zdrowia, wegetarianizmie, często
gościł u Whitów w domu. Aż pewnego dnia powiedział jej w oczy „twoje
wizje są wynikiem choroby psychicznej a nie pochodzenia boskiego” Ellen
się załamała, powiedziała że nie będzie więcej prorokować. Ale u takich
osób zaparcie się działa odwrotnie, następuje wewnętrzne napięcie które
rośnie jak balon. Ellen wytrzymała ok. tygodnia
.
Drugim lekarzem który bywał w domu Whitów był doktor Sadler, dyrektor
szpitala psychiatrycznego w Chicago ten również stwierdził że wizje
Ellen nie są wizjami od Boga. W swoim szpitalu spotykał wizjonerów
religijnych i tworzyły się grupy ludzi które wierzyły że to prorok.
Najciekawszy przypadek jaki opisał to osoba która wierzyła w
nieśmiertelność duszy i odwiedzali ją w widzeniach zmarli członkowie
rodziny, ale pewnego dnia ktoś tą osobę przekonał że dusza jest
śmiertelna i od tej pory zmarli nie pojawili się w jej widzeniach,
odwiedzali ją jedynie aniołowie.
.
Doktor Sadler powiedział: ''Innym, bardzo ciekawym zjawiskiem, które
zaobserwowałem w związku z mediami' którymi - jak uprzednio wspomniałem,
są w większości kobiety – te zjawiska transu czy katalepsji są pod
wieloma względami bardzo podobne do ataków histerii, ty1ko jeszcze dalej
posuniętej. Powiadam z mojego doświadczenia, że pojawiają się po
osiągnięciu wieku młodzieńczego a nie zaobserwowałem ani nie słyszałem o
tym aby te zjawiska trwały po nadejściu menopauzy. Charakter tych
zjawisk występujących u kobiet - proroków czy mediów transowych - jest
zawsze związane z modyfikacją zmiany życia” (2)
Czy wiecie że Ellen White straciła wizję w wieku 54 lat, kobiety
menopauzę przechodzą w wieku ok. 50-57 rok życia, na dodatek w tym roku
czyli 1881 zmarł jej mąż Jakub White, co musiało wpłynąć na jej
psychikę. Ellen do tej pory popadała w zachwycenie czasami wiele razy w
tygodniu, w różnych okolicznościach, po 1881 roku straciła wizję i miała
tylko sny. Do końca jej życia nie pojawiła się ani jedna wizja. Pójdźmy
dalej tym tropem:
Przykład Ellen wierzyła w to co odkryli pastorzy, ona zawsze swoimi
wizjami potwierdzała że dana nauka jest prawdziwa, ale nigdy nie dostała
wcześniej wizji że dana nauka jest prawdą, lub w co należy wierzyć,
zawsze było to po odkryciu przez kościół.
„Kiedy James White wszystkimi możliwymi środkami tworzył organizację
jego żona widziała że jest to plan Boski; kiedy nabrał podejrzeń co do
funkcjonowania drukarni, ona ujrzała że to się Bogu nie podoba. Kiedy on
piórem i głosem nakłaniał do systematycznego wspomagania' /regularne
finansowe datki na kościół/, ona miała ''widzenie''popierające to. W
czasie kiedy on zajęty był pisaniem broszurek o zdrowiu - ona otrzymała
widzenie reformy zdrowotnej. Te listę można kontynuować podstawiając w
miejsce męża u1ubionych przywódców kościoła, aż, do śmierci Ellen
White'' (3)
Osoba z takimi zaburzeniami psychicznymi wierzy w swoje wizje, nie
jest oszustem, ale jej umysł nie jest wstanie dać odpowiedzi których nie
zna. Więc anioł który pojawi się w wizji nie da odpowiedzi, bo jest on
stworzony przez umysł tej osoby. (4)
.
Adwentyści przyjęli od pastora Batesa że szabat należy święcić od 18.00
do 18.00 następnego dnia, i tak robiono przez 9 lat, w tym czasie Ellen
powiedziała że anioł powiedział jej że tak mają święcić. Po 9 latach
Kościół odkrył iż jest to nieprawidłowy sposób świecenia sabatu i należy
go święcić od zachodu słońca do zachodu słońca. Pytano Ellen dlaczego
anioł kazał jej święcić nieprawidłowo, obiecała że zapyta anioła. I
zapytała, ale ten nie umiał dać odpowiedzi. Powiedział że odpowiedź
dostanie później. Jej umysł nie mógł dać odpowiedzi bo jej nie miał,
więc stworzony anioł nie wiedział co powiedzieć. Czekał aż któryś z
pastorów wymyśli teorię dlaczego święcono w tych godzinach i wtedy anioł
jej to potwierdzi, ale żaden z pastorów nic nie wymyślił, i do końca
życia nie dostała na to odpowiedzi. D. M. Canright twierdzi też, że
gdyby zabroniono E. G. White poddawaniu się „widzeniom”, to zapewne one
by ustały, jak u innych kobiet: „Autor osobiście znał cztery kobiety,
wszystkie z Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, które miewały podobne
»widzenia«. Wszystkie one były szczerymi chrześcijankami i w pełni
wierzyły w autentyczność tego, co »widziały«. Jednak były też chorowite,
nerwowe i histeryczne. Bez zachęty ze strony kaznodziejów, a raczej
przy ich sprzeciwie, w końcu zaniechały tych widzeń” (s. 91).
.
Czy Ellen otrzymywała w wizji to co pisała? Nie! przepisywała z różnych
książek, czasopism i podpisywała się swoim imieniem. Czy wiecie że już w
jej czasach oskarżono ją o plagiat. Całą książkę „Szkice z życia Pawła”
wydawnictwo musiało wstrzymać aby nie doszło do rozprawy sądowej o
plagiat, ponieważ taka publikacja już istniała, innego autora. Znalazł
się jednak jeden z adwentystów (lekarz Ch. Stewart), który nie
przestraszył się E. G. White i przesłał jej swoje wątpliwości i zarzuty,
w tym o plagiat.
.
„Jednak czyniła coś więcej niż »tylko« kradła materiał innym autorom –
ona podawała to światu jako boskie »objawienia«, otrzymywane za
pośrednictwem Ducha Świętego od samego Boga” (s. 110). „Nie była
pisarką, lecz raczej przepisywała prace innych. Utrzymując iż jest
»ustami Boga« praktycznie przez całe życie była winna literackiego
oszustwa. To niweczy jej twierdzenia o boskiej inspiracji. Bóg nie każe
swoim prorokom kraść!” (5)
Czy to znaczy że Ellen White była chora psychicznie? nie ma na to
dowodów dzisiaj nie ma takiego aparatu ani metody aby to stwierdzić
Lekarz o czyjejś chorobie psychicznej stwierdza jedynie na podstawie
rozmowy z nią, czyli polega na własnej opini. Większość osób chorych
psychicznie zachowuje się normalnie, mówi logicznie ale ma napady. Więc
powyższe opisy są tylko sugestiami a nie dowodami.
Przypisy
(1) Rea – „Niewinne Kłamstwo”
(2) dr. Sadler cytat z Rea „Niewinne
(3)Kłamstwo” jak wyżej
(4) Podejrzenie choroby psychicznej u Ellen White jest tylko domysłem,
do dzisiaj nie ma urządzenia, lub badania które wykazałoby że ktoś jest
chory psychicznie, lekarz stwierdza na podstawie własnego “widzi mi
się”, na podstawie rozmowy i zachowania pacjenta, jeżeli odbiega od
normy uznaje go za chorego. W czasach komunizmu w Rosji wielu zamykano w
szpitalu uznając ich za chorych bo nie zgadzali się w polityką Kremla.