Argumenty broniące sabatu


Adwentysta nie byłby adwentystą, gdyby nie wspomniał o sabacie. Argument, że Nowy Testament nakazuje świecenie sabatu nie ma uzasadnienia w Biblii. Nie chodzi mi o to aby ci udowodnić, że masz nie świecić sabatu lub że masz go święcić. Chcę ci pokazać, że powołujesz się na teksty które nie mówią nic o świeceniu sabatu lub są dwuznaczne, oszukujesz ludzi wmawiając im, że teksty te mówią o świeceniu szabatu przez apostołów. A prawdziwy chrześcijanin musi być czysty przed Bogiem i ludźmi a nie naciągaczem. Kłamstwem nie udowadnia się prawdy. Naciąganie tekstów do własnej teorii jest nieuczciwe.


1.    Powołanie się na Jezusa – Święcimy sabat /szabat/ ponieważ Jezus święcił szabaty.
To nie jest właściwy argument i niczego nie udawania. Jezus urodził się za czasów Starego Przymierza, w którym obowiązywały wszystkie prawa Mojżesza. Nie istniało jeszcze Nowe Przymierze Ustanawia je Jezus przy ostatniej wieczerzy, czyli na dzień przed swoją śmiercią a całe jego życie i nauczanie to czas Starego Przymierza, w którym on nie mógł nauczać, że nie obowiązuje uczniów czy słuchaczy np. składanie ofiar, kapłaństwo Lewickie, szabaty itp. gdyby nauczał że nie obowiązuje ich którekolwiek prawo Mojżesza byłby buntownikiem. Wystąpił by przeciwko temu co Bóg ustanowił i nie odwołał. Nie istniało jeszcze Nowe Przymierze. Często jesteśmy wprowadzani w błąd poprzez to, że otwieramy Nowy Testament i zaczyna się opisem narodzeniem Jezusa, wówczas sądzimy, że Nowy Testament zaczyna się od narodzenia Pana. Nowe Przymierze zaczyna się nie od jego narodzin, ale od Ostatniej Wieczerzy i jego ofiary na krzyżu
.
„Ten kielich, to nowe przymierze we krwi mojej, która się za was wylewa” Łuk.22,20
List do Hebr. mówi o dwóch przymierzach starym i nowym i ono jest poprzez przelaną krew a nie poprzez narodzenie w Betlejem lub jego życie.
.
1 Kor. 11:25-26
Podobnie i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to nowe przymierze we krwi mojej; to czyńcie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę moją. Albowiem, ilekroć ten chleb jecie, a z kielicha tego pijecie, śmierć Pańską zwiastujecie, aż przyjdzie.
.
Jezus zatem święcił nie tylko tygodniowe sabaty, ale i wszystkie święta Izraelskie o tym też mówią nam Ewangelie. Powiedział również:
Mat. 5:17
17. Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązać zakon albo proroków; nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić.
.
Wypełnił całe prawo, a nie jak to inni nauczają, że Jezus nie musiał przestrzegać prawa Mojżesza. Jako człowiek w ciele by nie popełnić grzechu musiał wypełnić wszystkie przepisy prawa które Bóg ustanowił, gdyby złamał chociaż jeden z przepisów popełniłby grzech. Przez całe życie, do ostatniej wieczerzy ani Jezus, ani Ojciec nie odwołali prawa Mojżeszowego. Jezus nie przestrzegał przepisów które ustanowili rabini a nie Bóg, jak zakaz zrywania kłosów w sabat
Człowiekowi uzdrowionemu z trądu kazał iść i pokazać się kapłanowi, i kazał mu złożyć ofiarę, bo tak nakazywało prawo Mojżesza.
.
Mar. 1:44
44. I rzekł mu: Bacz, abyś nikomu nic nie mówił; ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż za swoje oczyszczenie ofiarę, jaką nakazał Mojżesz, na świadectwo dla nich.
.
Powołując się na Jezusa, że przestrzegał sabatu wykazujesz nieznajomość Biblii, to słaby argument, bo Jezus przestrzegał też świąt ceremonialnych a ty adwentysto tego nie robisz, jak mówi powyższy tekst Jezus kazał złożyć ofiarę a ty tego nie robisz. Ponieważ żyjesz w Nowym Przymierzu, w którym nie ma ani świąt Izraelskich ani składania ofiar.
.
Czyli musimy rozpatrywać sprawę sabatu od czasów Dziejów Apostolskich, czyli czasu Nowego Przymierza. Rozpatrzmy wszystkie teksty na które powołują się adwentyści, jako argument dla święcenia sabatów w NT. Czy są teksty mówią, że apostołowie święcili sabat?
.
Dz.Ap. 13:14
„A oni z Perge powędrowali dalej i dotarli do Antiochii Pizydyjskiej. A w dzień sabatu weszli do synagogi i usiedli”
.
Czy ten tekst mówi, że apostołowie poszli świecić sabat do synagogi, czy dlatego że mieli okazję głosić ewangelię?
Gdyby zaprosił cię ksiądz katolicki w niedzielę, abyś miał możliwość głoszenia ewangelii, poszedłbyś czy nie? Po latach adwentysta czytając twoją historię powiedziałby poszedłeś do Kościoła Katolickiego, aby święcić niedzielę. Nie! Poszedłeś w niedzielę do kościoła, bo miałeś okazję głosić ewangelię. Apostołowie wchodzili do synagog, bo mieli okazję głosić Jezusa, a gdyby takiej okazji nie wykorzystali to w tygodniu musieliby szukać tych ludzi po domach. W liście do Koryntian apostoł piszę o tych chrześcijanach co chodzili do świątyń pogańskich, bo mieli tam okazję głosić ewangelię, a nie okazję świecić pogańskie święta
.
1 Kor. 8:10
„Albowiem jeśliby kto ujrzał ciebie, który masz właściwe poznanie, siedzącego za stołem w świątyni pogańskiej”
.
Powyższym tekstem z Dziejów Apostolskich. nie możesz udowodnić, że apostołowie poszli do synagogi, aby świecić sabat.
.
Dz.Ap.13:42.44
42. A gdy opuszczali synagogę, prosili ich, aby w następny sabat opowiedzieli im znowu o tych sprawach.
44. A w następny sabat zebrało się prawie całe miasto, aby słuchać Słowa Bożego.
.
Czy miasto zebrało się z powodu święcenia sabatu czy z powodu głoszonej Ewangelii przez Pawła? Jak widać zgromadzenia nie było w tygodniu tylko w następny sabat, o czym poinformowali Pawła przełożeni w synagodze. Tu nie było jeszcze chrześcijan to byli żydzi, którzy przestrzegali wszystkich przepisów prawa Mojżeszowego. Gdyby owo zgromadzenie było w środę i zeszłoby się całe miasto to czy powiedzielibyśmy, że zebrali się, aby świecić środę, czy dlatego aby słuchać Słowa Bożego?
.
Dz.Ap. 16:13
13. A w dzień sabatu wyszliśmy za bramę nad rzekę, gdzie, jak sądziliśmy, odbywały się modlitwy i usiadłszy, rozmawialiśmy z niewiastami, które się zeszły.
.
Sytuacja identyczna co wyżej. Paweł poszedł tam, gdzie byli żydzi, aby głosić ewangelię i nie czytamy, aby poszedł tam, aby święcić sabat. Nawet jeżeli tekst jest dwuznaczny to niczego nim nie udowadniasz, poza tym, że są dwie możliwości.
.
Dz.Ap. 17:1-2 18,4
1. A gdy przeszli Amfipolis i Apolonię, przybyli do Tesaloniki, gdzie była synagoga żydowska.
2.    Paweł zaś, według zwyczaju swego, poszedł do nich i przez trzy sabaty rozprawiał z nimi na podstawie Pism,
.
„Paweł poszedł według zwyczaju swego”, pamiętać należy, że świecenie szabatu to nie zwyczaj, ale nakaz prawa. Czy zatem określenie „według zwyczaju” dotyczy sabatu czy wchodzenia do synagog, On poszedł z nimi rozprawiać na podstawie Pism.
Tyle Dzieje Apostolskie teraz przyjrzymy się listom Są tylko dwa teksty które mówią o sabacie.
Hebr.4,9 „I tak pozostaje jeszcze szabat dla ludu Bożego” To jest kluczowy tekst, na który powołują się adwentyści by udowodnić, że lud boży obowiązuje święcenie szabatu.
Nie raz słyszałem, że Świadkowie wyrywają tekst z kontekstu, by udowodnić swoją teorię, Sam w rozmowie z nimi kazałem im przeczytać w kontekście /w całości rozdziału/ Wyrwany tekst może stworzyć nową teorię. A więc przeczytajmy Hebr.4,9 w kontekście czy mowa tu o święceniu sabatu tygodniowego dla ludu bożego czy o odpocznieniu w Chrystusie?
.
Hebr. 4:9-11
„A tak pozostaje jeszcze odpocznienie dla ludu Bożego; Kto bowiem wszedł do odpocznienia jego, ten sam odpoczął od dzieł swoich, jak Bóg od swoich. Starajmy się tedy usilnie wejść do owego odpocznienia, aby nikt nie upadł, idąc za tym przykładem nieposłuszeństwa”
.
Adwentysto! Bądź teraz szczerym wobec samego siebie, czy teksty te mówią o odpocznieniu w tygodniu czy o odpocznieniu w Panu?
.
Hebr. 4:5-6
5. A na tym miejscu znowu: Nie wejdą do odpocznienia mego.
6. Skoro więc jest tak, że niektórzy do niego wejdą, a ci, którym najpierw była zwiastowana dobra nowina, z powodu nieposłuszeństwa nie weszli
.
Jeżeli nie znajdziesz odpocznienia w Chrystusie, czyli pokoju w nim to święcenie piątku, soboty czy niedzieli będzie tylko substytutem. Święcisz to dla prawa, bo tak trzeba, pokój wewnętrzny może dać tylko Bóg. Izrael na pustyni nie wszedł w odpocznienie w Bogu, bo żyli dla przepisów i własnych zachcianek. Paweł mówi do chrześcijan abyśmy nie poszli za ich przykładem.
Drugi tekst w listach apostolskich który cokolwiek mówi o sabacie to:
.
Kol. 2:16
16. Niechże was tedy nikt nie sądzi z powodu pokarmu i napoju albo z powodu święta lub nowiu księżyca bądź sabatu.
.
Interpretacja adwentystyczna jest następująca: słowo „sabaty” odnosi się do świąt Izraelskich które też były zwane szabatami. A zatem popatrzmy na ten tekst dokładnie, stosując adwentystyczną interpretację. Podstawię pod słowo „sabatu” święta Izraelskie
.
„Niechże was tedy nikt nie sądzi z powodu pokarmu i napoju albo z powodu święta lub nowiu bądź święta”
.
Coś się nie zgadza? Słowo „święta” już jest na początku, wychodzi bezsens, jeden z pastorów powiedział mi że może tu mowa o świętach dodatkowych jakie obchodzono w Izraelu.  W czasach króla Salomona nie było jeszcze dodatkowych świąt a identyczną formułę powiedział Salomon przy poświęceniu świątyni, zrobił podział na święta, nowie i sabaty.
.
2 Krn 2:3
3. Oto ja buduję dom dla imienia Pana, Boga mego, aby Mu go poświęcić, aby palić przed Nim wonne kadzidło, składać nieustannie chleby i ofiary całopalne rankiem i wieczorem, w szabaty i w dni nowiu księżyca, w święta Pana, Boga naszego, i to na wieki w Izraelu.
.
2 Kron. 31:3
3. Wyznaczył też król ze swojego majątku jako jego udział w ofiarach całopalnych: ofiary całopalne i wieczorne, ofiary całopalne w sabaty, na nów księżyca i święta uroczyste, jak to było przepisane w zakonie Pańskim.
.
Dlaczego mamy w ST taki podział na sabaty nowie i święta, przecież wszystkie one były świętami? Prawo Mojżesza traktowano jako jedną całość wraz z prawami państwowymi, Ten podział stanowi trzy kategorie świąt. Na święta roczne, święta nowiu księżyca i osobno mówi o świeceniu tygodniowych sabatów. Zatem Pawłowa formuła jest zrozumiała dla żydów znających prawo Mojżesza, a ogólnie dotyczy całego zakonu, a nie wybranych praw np. tylko zakonu ceremonialnego.
Czytając w kontekście Paweł mówi o całym prawie Mojżeszowym jako liście, z wymogami który został usunięty i dalej mówi w wierszu.16, że ten list to święta nowie i sabaty.
Kol. 2:14
14. Wymazał obciążający nas list dłużny, który się zwracał przeciwko nam ze swoimi wymaganiami, i usunął go, przybiwszy go do krzyża;
.
Od tej pory żyjemy już nie aby mieć usprawiedliwienie poprzez prawo, ale poprzez krew Chrystusa, dlatego napisał, że były to cienie wskazujące na Chrystusa, który jest wypełnieniem tych praw
Kol. 2:17
17. Wszystko to są tylko cienie rzeczy przyszłych; rzeczywistością natomiast jest Chrystus.
.
Chrystus jest końcem prawa Starego Przymierza
.
Rzym. 10:4
4. Albowiem końcem zakonu (prawa) jest Chrystus, aby był usprawiedliwiony każdy, kto wierzy.
.
W Nowym Przymierzu istnieją nowe przepisy o życiu bez grzechu, a nie życie według świąt, czy można połączyć oba przymierza, czyli stare i nowe? Nie! Przeczytajcie dokładnie Gal.4 który zabrania łączenia obu przymierzy ze sobą
.
Gal. 4:22-28
„Napisane jest bowiem, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej. Lecz ten, który był z niewolnicy, według ciała się urodził, ten zaś, który był z wolnej, na podstawie obietnicy. A to jest powiedziane obrazowo: oznaczają one dwa przymierza, jedno z góry Synaj, które rodzi w niewolę, a jest nim Hagar. Hagar jest to góra Synaj w Arabii; odpowiada ona teraźniejszemu Jeruzalem, gdyż jest w niewoli razem z dziećmi swymi.”
.
Hagar i jej syn to Stare Przymierze a Sara i jej syn to Nowe Przymierze i co mówi Pismo?
Gal. 4:30-31
.
30. lecz co mówi Pismo? Wypędź niewolnicę i syna jej: nie będzie bowiem dziedziczył syn niewolnicy z synem wolnej
.,
31. Przeto, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, lecz wolnej!
.
Ujmę to innymi słowami „Wypędź Stare Przymierze, bo nie będzie dziedziczyć Stare Przymierze z Nowym”, nie ma miejsca dla obu przymierzy w NT.  Jakie zatem prawa istnieją i obowiązują w Nowym Przymierzu?
.
Hebr. 10:16
16. Takie zaś jest przymierze, jakie zawrę z nimi Po upływie owych dni, mówi Pan: Prawa moje włożę w ich serca i na umysłach ich wypiszę je
,
Masz nie grzeszyć a nie żyć według przepisów prawa Starego Testamentu. Odrodzone serce pragnie Boga i Jego dróg to jest życie według Ducha.
.
Rzym. 7:6
6. Lecz teraz zostaliśmy uwolnieni od zakonu, gdy umarliśmy temu, przez co byliśmy opanowani, tak iż służymy w nowości ducha, a nie według przestarzałej litery.
.
Jak to powiedział jeden ze starszych zboru „Gdyby Paweł był adwentystą to byśmy go wykluczyli ze zboru za głoszenie przeciwko prawu Bożemu” bo adwentysta jest po to by przestrzegać prawa Starego Testamentu, a nie głosić, że to prawo nie obowiązuje. A może to ty powinieneś iść za myślą Pawła, który mówił pod natchnieniem Ducha, a nie on ma iść za adwentyzmem. Świadczy to jak adwentyzm jest daleki od myśli apostolskiej.
.
Ucieczka w sabat
Kilka osób zadało mi pytanie odnośnie tekstu Mat.24,20 Czy tekst ten nie mówi, że mamy świecić sabat?
.
Mat. 24:20
20. Módlcie się tylko, aby ucieczka wasza nie wypadła zimą albo w sabat.
.
Przyjrzyjmy się temu dokładnie, czy Jezus mówi o święceniu dnia czy o ucieczce w sabat? Kontekst, czyli cały rozdział Mat 24 mówi o zburzeniu miasta, czyli bezpośrednim zagrożeniu dla ich życia, to jest ostrzeżenie na czas oblężenia a nie zachęta do święcenia świąt i jakie święta mają obchodzić.
Patrząc na tekst „Aby ucieczka wasza nie wypadła zimą lub w sabat” zapominamy o zimie a koncentrujemy się na sabacie. Ktoś powiedział, skoro na równi, że mamy nie uciekać w sabat, bo go święcimy to i mamy nie uciekać w zimę, bo ją świecimy, ale każdy się zaśmieje, bo wie, że zima kojarzy się z trudnymi warunkami do ucieczki, a nie święceniem, tak samo jest z sabatem to trudny czas do ucieczki
Warunki
Myślimy często kategoriami 21 wieku i wolności sumienia. Jerozolima sprzed 2000 lat nie miała demokracji, a za łamanie sabatu kamienowano. Sabat rozumiano nie po chrześcijańsku, ale według praw rabinów. Powiesz, że już chrześcijan nie obowiązywały prawa rabinów, zgadzam się, bo Jezus inaczej przedstawił święcenie sabatu żydom., ale święcenie rabinistyczne było prawem państwowym a nie prywatnym. Podobnie jest dzisiaj jak byś pojechał do Iranu i pokazywał wszystkim, że nie musisz przestrzegać Prawa Koranu, a to prawo jest też prawem państwowym, obawiam się, że w Iranie długo byś nie pożył. Na twoim nagrobku można by napisać „umarł z własnej głupoty”
.
Jak zachowywali się apostołowie na terenie Jerozolimy? O tym czytamy w Dz.Ap.21 kiedy Paweł przybył do Jerozolimy apostołowie poradzili mu aby złożył śluby, zapłacił za dary i ogolił głowę aby pokazać że nie jest wrogiem Prawa Mojżeszowego, chociaż w swoich listach Paweł napisał że te prawa ceremonialne już nie obowiązują.
.
Chrześcijanom w Jerozolimie zależało na pozyskiwaniu swoich sąsiadów a nie zatwardzaniu ich serc. Pamiętam adwentystę, który specjalnie, aby pokazać, że nie świeci Wielkanocy włączył traktor a kiedy katolicy mieli procesję on załadował wóz z gnojem i jeździł drogą którą szła procesja i efekt tego był taki że w wiosce jego nazwisko wymawiano z pogardą, kogo tym pozyskał? Nikogo! a kogo odstraszył od adwentyzmu? Wszystkich!
.
1.Noszenie ciężarów
Kiedy Jezus powiedział do uzdrowionego, aby wziął swoje nosze, to żydzi oskarżyli uzdrowionego za dźwiganie noszy w dzień sabatu. Jan 5,8, bo noszenie czegokolwiek w sabat było zabronione. Każdy rozsądny człowiek wiedząc, że miasto ma być zburzone chciałby ze swego mieszkania zabrać najcenniejsze rzeczy i jak najwięcej. Jakbyś wiedział, że twoje mieszkanie spłonie, czy nie zabrałbyś wszystkiego, ale chrześcijanom nie wolno było cokolwiek nosić w sabat. Czy jest to utrudnienie?
.
2. Droga Sabatowa.
Droga sabatowa to odległość ok 2000 łokci, czyli 1 km tyle wolno było przejść w szabat, aby nie łamać prawa szabatu. Więc ucieczka w szabat byłaby utrudnieniem, zatrzymano by ich za łamanie sabatu.
.
3.Zamknięte bramy
Na dzień szabatu zamykano bramy miasta, jak chrześcijanie mieliby z niego uciec, sposobem było ucieczka przez mury miasta, ale chrześcijanie to nie pojedyncze osoby, ale tłum ludzi dzieci i kobiety. Czy to byłoby utrudnienie?
.
Dzisiaj wiemy, że miasto było zdobyte w sierpniu a nie zimą, modlitwa chrześcijan została wysłuchana. Ten tekst mówi mi też, że nie istnieje przeznaczenie, że nasze modlitwy mogą zmienić czas i wydarzenia. Tekst Mateusza o ucieczce odnosi się do Judejczyków, a nie do dzisiejszych chrześcijan. Jezus powiedział „ci co są w Judei niech uciekają w góry” więc mowa tu o zburzeniu Jerozolimy i ucieczka z miasta dotyczy 70 roku a nie XXI wieku typu: „macie dzisiaj świecić sabat, bo Jezus ostrzegał przed ucieczką w sabat w roku 70”
.

Jakie jest moje stanowisko co do święcenia szabatu

Zgodnie z tym co mówi tekst biblijny
.
Rzym. 14:6
Kto przestrzega dnia, dla Pana przestrzega; kto je, dla Pana je, dziękuje bowiem Bogu; a kto nie je, dla Pana nie je i dziękuje Bogu.
.
W tym tekście widzę nie tylko dni postu poświęcone Bogu, ale również i szczególne dni jak szabat, jeżeli zachowujesz dzień rób to dla Pana, jeśli poświęcasz czas Panu, to czy mam cię za to potępiać? nie uznaje święcenia dnia dla prawa, bo naszym Bogiem jest Jahwe a nie bóg o nazwie „Prawo” To Jezusowi poświęcam życie i czas, a nie zakonowi. Większość adwentystów święci szabat ze względu na przykazania i aby być posłuszni przykazaniom, możesz być posłuszny swojemu nauczycielowi czy dyrektorowi, ale nie ma w tym Boga. Prawo Mojżesza nie skupiało się jedynie na sobie samym, ono pokazywało świętość Boga i Jego charakter, prawo prowadziło do Boga, a nie było celem samym w sobie. Sabat nie jest po to aby go święcić dla święcenia - sabat jest po to, aby uświęcić w nim Boga, tylko w Bogu znajdziemy prawdziwy odpoczynek. On daje pokój, radość i odpocznienie to nie dzień sabatu daje odpocznienie, to Bóg daje ci pokój, w tym dniu ty robisz krok w zbliżeniu się do Niego, to nie sabat uświęca Boga to ty poprzez sabat wchodzisz w relację z Nim i to On ciebie uświęca a nie ty Jego. Sabat staje się metodą do oddania czci Bogu jakby narzędziem, przez które ty oddajesz chwałę Bogu