Imperium Osmańskie cz.1

Adwentyzm a Imperium Osmańskie
Adwentyści do dzisiaj powołują się na proroctwa Apokalipsy rozdział 9 jako wypełnienie przepowiedni na Imperium Osmańskim. Podane liczby w Obj.9.5.15 mają wskazywać na czas panowania Imperium Osmańskiego.

Obj. 9:5
5. I nakazano im, aby nie zabijały ich, lecz dręczyły przez pięć miesięcy; a ból przez nie wywołany był jak ból od ukłucia skorpiona, gdy ukłuje człowieka.
(BW)
Obj. 9:15
15. I zostali uwolnieni czterej aniołowie, którzy byli przygotowani na godzinę i na dzień, i na miesiąc, i na rok, aby wytracić trzecią część ludzi,


Adwentyzm przelicza owe podane liczby na lata „dzień za rok” na podstawie tekstów z Księgi Ezechiela i 40 letniej wędrówki Izraela po pustyni czyli 40 lat za 40 dni szpiegowania. Do proroka Bóg powiedział:
Ezech. 4:6
6. A gdy je skończysz, położysz się jeszcze raz, ale na prawym boku, i przez czterdzieści dni będziesz nosił winę domu judzkiego; wyznaczam ci po jednym dniu za każdy rok.

Należy zadać pytanie czy Bóg upoważnił nas poprzez wędrówkę Izraela po pustyni do przeliczania wszystkich proroctw biblii taką samą metodą? Taką metodę zastosowano w księdze Objawienia i Daniela, ale ci którzy to robią nie robią tego do niektórych proroctw z owych ksiąg. I tak 1000 lecie w Obj.20 jest interpretowane jako dosłowne 1000 lat a nie dzień za rok podobnie i 7 lat które przeszło nad królem Babilonu z Dan.4 jest brane dosłownie. Nie twierdze że należy przeliczać 1000 lecie dzień za rok ale że ci co tłumaczyli sobie proroctwa zrobili to bo tak im się to podobało a nie na podstawie jakiegoś objawienia od Boga. Zatem wszyscy którzy przyjmują przeliczenia dzień za rok a 1000 lecie jako dosłowną datę robią to bo tak ich nauczono i tak w to wierzą a nie na podstawie jakiegokolwiek dowodu czy Bożego nakazu
.
Teraz zajmiemy się adwentystyczną interpretacją Obj.9 który to ma wskazywać na Imperium Osmańskie a przeliczanie owych pięciu miesięcy, roku, miesiąca i dnia ma wskazywać na czas panowania i upadek Imperium Osmańskiego. Twórcą podanego tu przeliczenia na lata stał się Josjah Litch kaznodzieja ruchu W.Millera. Który to w 1838 roku przepowiedział że upadek Imperium ma nastąpić w 1840 roku. Rok 1840 przeminął a Imperium Osmańskie nie upadło, ale nie wycofał się ze swojej interpretacji lecz szukał potwierdzenia w wydarzeniach roku 1840 Zanim zajrzymy do historii tego okresu popatrzmy w jaki sposób Litch dokonał obliczeń i swoje rezultaty opisał w książce " CHRIST'S SECOND COMING," by J. Litch, published by D. H. Ela, Boston,
. 
360 +30 + 1 = 391 lat – /Obj.9,15/ i dodać pięć miesięcy czyli 150 lat z Obj.9,5 = 541 lat a że „5 miesięcy” występuje wcześniej więc jest to wcześniejszy okres czyli od powstania Osmanów w 1299 dodać 150 = 1499 Nie można obliczyć co do dnia daty końcowej bo powyższe obliczenie nie podaje ani dnia ani miesiąca. Fama adwentowa mówi że Litch obliczył 11 sierpień na podstawie Obj.9 co do dnia co jest nieprawdą, 3 miesiące później po wydarzeniach pisał że było to 11 sierpnia  Pomiędzy Litchem a Millerem nie było zgodności co do powstania Osmanów Miller był zwolennikiem roku 1228 a Litch 1229 owe 150 lat w . Od daty 27.VII.1229r. do 11 sierpnia 1840 jest 541 lat i 15 dni ale Litch nie oparł się na historii z której to wynikałoby że początek Osmanów był 27 lipca 1229 lecz po 11 sierpnia odjął 15 dni i wyszło mu 27 lipiec. Historia początków państwa Osmańskiego nie podaje dokładnego dnia ich powstania.
.
Początki Imperium
Wracamy jednak do początków. Od 1299 roku + 150 lat = 1449 Ale jakoś pechowo że ten rok nie przyniósł przełomu a dopiero w kilka lat później ostatni władca Konstantynopola abdykował czyli w 1453 jedyną datą jest to że 6 stycznia – Konstantyn XI został koronowany w Mistrze na ostatniego cesarza Cesarstwa Bizantyńskiego ale za zgodą sułtana więc to uznał Litch za przełom ale była to raczej zagrywka polityczna aby zyskać na władzy, by Osmanie nie atakowali Konstantynopola, którego oblężenie rozpoczęli rok wcześniej, gdyby cesarz służył sułtanowi to nie byłoby walki o miasto w 1453. Imperium Osmańskie nie przeszło żadnej zmiany w 1449 r.    

„W roku 1448 Mehmed II rozpoczął swoje panowanie od przygotowań do oblężenia Konstantynopola, który ostatecznie zdobył 29 maja 1453 roku i „Imperium Osmanów objęło sukcesję po imperium bizantyńskim” Wikipedia Historia Osmanów  Muhammad Ali był zarządcą Egiptu w Imperium Osmańskim i ogłosił swoją niepodległość. Przetarg i bunty wewnątrz państwa Osmanów istniały już od stu lat. Od czasu przegranej bitwy po Wiedniem Osmanie nie uzyskali już siły. Upadek militarny i wewnętrzne bunty trwały już od czasów Sobieskiego aż do końca Imperium w 1922 roku. „Po podboju przez Turków Syrię podzielono na wilajety Damaszku, Aleppo i Trypolisu. W 1660 wydzielono wilajet Sydonu. W XVIII wieku paszowie poszczególnych wilajetów zaczęli zdobywać stopniowo coraz większą władzę, tocząc między sobą nieustanne wojny o ziemie. W 1775 pasza Ahmad al-Dżazzar zajął całą południową i centralną Syrię. Po jego śmierci w 1804 roku zapanowała kompletna anarchia. W 1831 Syrię zajęły wojska paszy Egiptu Muhammada Alego, jednak na skutek nacisków europejskich mocarstw Egipt musiał zwrócić Syrię Turcji w 1841. ” Wikipedia „W 1838 roku Muhammad zażądał od państw europejskich gwarancji dla dziedziczności tronu i uznania syryjskich reform. Wtedy też przestał płacić trybut sułtanowi. Wojska obu państw przeprowadziły brankę i zmierzały w stronę swych granic” Wikipedia

.
W 1841 dyplomacja Europejska wygrała przetarg i Egipt i Syria wróciły pod panowanie Sułtana Taką sytuację uznał Litch za upadek Imperium Osmańskiego, że państwa Europy zadecydowały za Sułtana a on był już tak słaby że musiał przyjąć ultimatum. Ale ultimatum nie było dla sułtana ale dla zarządcy Egiptu Allego 11 sierpnia 1840 Ali a nie sułtan otrzymał pismo że na wrócić pod panowanie Osmanów. Może dalej być zarządcą Egiptu ale pod panowaniem sułtana i ma płacić mu 25% rocznie od dochodu i zwrócić sułtanowi flotę. Przyjąć wcześniejsze warunki sułtana jedynie o dziedziczeniu tronu w Egipcie. Czy to jest upadek sułtana i potęgi Osmańskiej? bo tak to określił Litch bo sułtan skorzystał z pomocy państw Europy aby umocnić swoją władzę i odzyskać terytoria. Tego typu wykorzystywanie innych państw aby wzmocnić swoją pozycję było stosowane przez całe wieki. Każdy mądry przywódca zrobiłby to samo. Polska korzysta z pomocy państw zachodnich /finanse Europejskie/ czy to znaczy upadek Polski, bo korzysta z pomocy innych krajów? Raczej budowanie kraju. Przywódcy niemal wszystkich krajów na świecie chętnie korzystają z pomocy państw zachodnich, nie tylko finansowo ale i militarnie. Czy pomoc Osmanom to był ich upadek czy raczej wzmocnienie? bo Litch określił to jako upadek. Przyjrzyjmy się dokładnie temu okresowi historii.
.
„ Armia turecka w 1839 roku przekroczyła graniczny Eufrat. W obu armiach dochodziło jednak masowo do dezercji. Turcy nie wykonywali w Syrii rozkazów dowództwa. W armii egipskiej zaczął panować głód, miejscowi podburzani przez Turków utrudniali działania egipskiego wojska. 24 czerwca doszło do bitwy pod Nisibis, w której oddziały sułtańskie poniosły druzgocącą klęskę. 10 lipca zmarł sułtan Mahmud II. 14 lipca flota turecka wpłynęła do Aleksandrii i poddała się Egipcjanom. Sułtanem został Abdulmecid I. Muhammad nakazał Ibrahimowi zaprzestanie działań. Sułtan w swym liście zaproponował pokój i nadał Muhammadowi dziedziczną władzę w Egipcie. Pasza odrzucił tę ofertę, domagając się Syrii, Arabii, Krety i części Anatolii. Stambuł był już skłonny iść na dalsze ustępstwa, gdy pod koniec sierpnia Wielka Brytania, Austria, Francja, Prusy i Rosja w nocie do sułtana ujawniły chęć wmieszania się w konflikt. Anglikom udało się wciągnąć Rosję we współpracę całej grupy europejskiej. Wszystkie państwa, z wyjątkiem popierającej paszę Francji, chciały wymusić na Muhammadzie oddanie terytoriów z wyjątkiem dziedzicznego Egiptu i Akki, która miała zostać przekazana paszy dożywotnio. W przypadku niedostosowania się do nakazów mocarstw Muhammad miał zostać obalony. Pasza stanowczo odrzucił żądania. Doszło do blokady Bejrutu. 85 000 Egipcjan zostało odciętych od macierzy. Pod koniec 1840 roku sprzymierzeńcy zajęli prawie całą Syrię. Ibrahim /syn Allego/ wycofywał się z ogromnymi stratami.
Muhammad został zmuszony do zaakceptowania decyzji sułtana o dziedziczeniu jedynie Egiptu wedle zasady starszeństwa, armię zredukowano do 18 000 osób, flotę włączono w skład floty osmańskiej, trybut miał wynosić 25% dochodów paszy.” Wikipedia
.
Jak widać z powyższego fragmentu to Europa przyczyniła się do utrzymania władzy Imperium Osmańskiego a nie do jego upadku, Po roku 1841 Ali Muhammad dostał choroby psychicznej zmarł w 1849 r. Pomoc Europy sprawiła że mieli oni wpływ na sułtana i politykę ale nie pod względem podporządkowania czy likwidacji Imperium Osmańskiego. Konwencja Londyńska w 1841 poparła Osmanów uznając ich dawne prawa i czy to można uznać za upadek Osmanów? wręcz przeciwnie
Konwencja londyńska – zawarta 13 lipca 1841 roku konwencja podpisana przez przedstawicieli Wielkiej Brytanii, Prus, Rosji, Austrii, Francji i Turcji

 Konwencja głosiła, że zgromadzone na konferencji w Londynie mocarstwa jednomyślnie, drogą formalnego aktu uznają zgodnie ze starym prawem państwa osmańskiego, przejazd obcych statków wojennych przez cieśniny Bosforu i Dardaneli za wzbroniony.
.
Czyli że Osmanie mają samodzielne, pełne prawa ma morzu i sami decydują kto będzie korzystał z ich wód. Kolejne lata przyniosły nie upadek Osmanów ale ich polityczną współpracę z zachodem i tak Sułtan Abd ul Aziz był pierwszym w historii tego kraju który który odbył wizytę polityczną do Francji i Wielkiej Brytanii. W 1895 r. Hamid II przegrał wojnę na Bałkanach ale wygrał wojnę z Grecją.
 
„Powstanie bułgarskie w 1876r. doprowadziło do powstania nowej wojny z Rosją w 1877-78r. Na mocy postanowień kongresu berlińskiego w 1878 Osmanie utracili prawie wszystkie posiadłości na Bałkanach oraz w Tunisie i Egipcie. W 1908 roku młodoturcy, czyli bojowe ugrupowanie nacjonalistów doszli do władzy, którą utrzymali do 1918 roku. Włochy wykorzystały kryzys u Osmanów, aby zająć Libię i Trypolitanię w 1911-12. Kraje bałkańskie usunęły Osmanów z Albanii i Macedonii w 1912-13. W 1914 Imperium Osmańskie przystąpiło do I wojny światowej po stronie Niemiec. W wyniku tej wojny utraciło Syrię, Mezopotamię i normalne zwierzchnictwo nad Egiptem i Kuwejtem.
.
Do końca 1918 roku było jasne, że Państwa Centralne zostaną pokonane. 30 października Osmanie zgodzili się na zawieszenie broni. Zwycięska Ententa podzieliła to, co zostało z imperium - Brytyjczycy, Francuzi i Włosi przywłaszczyli sobie Afrykę Północną, Egipt i Bliski Wschód, jak również część Azji Mniejszej. Inne regiony, na które żadna europejska potęga nie miała ochoty, zostały podzielone na nowe, niepodległe państwa. Osmanom został tylko Istambuł i część Tracji. Większość planów Ententy spełzło jednak na niczym, ponieważ w 1923 roku genialny osmański generał Mustafa Kemal, którego później nazywano „Ataturkiem” czyli „ojcem Turków”, zjednoczył większą część Azji Mniejszej w jedno państwo, zwane Turcją. Tym samym nastąpił kres istnienia organizacji politycznej, znanej jako Imperium Osmańskie, 600 lat po jej powstaniu.” Wikipedia
.
1 listopada 1922 roku Sułtan opuszcza swój kraj i zmarł na wygnaniu w 1926 roku Jego ucieczka zakończyła istnienie Imperium, Nowy władca wprowadził nowe prawa i nową nazwę państwa na wzór Europejski.

Podsumowanie

W przeliczeniach Millera co do 2300 lat i Litcha co do 541 lat są różnice Ten pierwszy przeliczył dzień za rok po 365 dni a Litch po 360 dni za każdy rok. Gdyby Miller przeliczył 2300 po 360 dni w roku to koniec byłby już za nim bo całe 2300 byłoby krótsze o ok. 30 lat do ok. 1810 r. nie trafiłby w rok 1844 Litch gdyby liczył jak Miller nie trafiłby w rok 1840 bo byłoby ok.5 lat dłużnej. Jedyną interpretację jaką posiada adwentyzm co do Obj.9 jest oparta na wyliczeniach Litcha która głosi o upadku Imperium Osmańskiego 11 sierpnia 1840 roku. Na jakiej podstawie adwentyzm twierdzi że siedem trąb trzeba podzielić na siedem okresów historii chrześcijaństwa?, otóż nie ma żadnych biblijnych ani logicznych podstaw. Tak to przejęto po Litchu i Millerze którzy jak wiemy minęli się z faktami. Od tamtej pory poprzednie pokolenie przekazuje następnemu tą samą interpretację i wszyscy przyjmują to wiarą, nikt nie sprawdza czy prekursorzy zrobili to dobrze i nawet nikt nie śmie podważać nauki adwentowej, a przecież byli to tak samo ludzie błądzący jak my wszyscy. Wiarą trzeba przyjąć nieomylność Biblii a nie nauki prekursorów adwentyzmu. Przeglądając historię Osmanów rok 1840 nie występuje jako przełomowy, w ogóle nie jest brany pod uwagę jako mający jakiekolwiek większe znaczenie w historii tego kraju, a na pewno już nie jako upadek Imperium Osmańskiego. W niektórych złośliwych publikacjach napisano że Miller był fałszywym prorokiem. Nie zgadzam się z taką opinią ponieważ fałszywy prorok to nie ten co się pomylił i błędnie wierzył to człowiek który specjalnie i świadomie głosi fałszywe proroctwa, Z różnych powodów jedni dla zysku inni aby ich widziano.  Miller był na tyle szczery że później przepraszał ludzi za wprowadzenie ich w błąd, Może byli i tacy co mu tego nigdy nie wybaczyli, bo czym większe zawierzenie tym większy ból rozczarowania. Wielu mówiło "przecież w Biblii jest napisane że dnia i godziny powrotu nikt nie zna, że przyjdzie jak złodziej w nocy, czyli że w dniu w którym nikt nie oczekuje i nie zna dnia" lecz Milleryci byli tak zafascynowani obliczeniem na rok 1844 że nie chcieli słuchać właściwych biblijnych argumentów, czyli nie słuchali Biblii.A E.White nazwała tych co podawali argumenty biblijne przeciwnikami i owładniętymi duchami diabelskimi. /Doś i Widz. str.205/Ellen przyznaje że wielu oczekujących nie było nawróconych oni byli podnieceni datą powrotu a nie na nowo narodzonymi dziećmi Boga ""Nieprzezwyciężona moc dowodów zmusiła ich do wyznania, że przyjęli prawdę, nie byli oni jednak nawróceni, ani przygotowani na przyjście swego Pana" Doś. i Widz. Roz. Drugie Poselstwo Anielskie str.205  Dlaczego Jezus i DŚ nie podali daty końca świata? właśnie dlatego że Bogu zależy na zmienionym sercu a nie na euforii oczekiwania nie abytylko rozum został przekonany. Myślę że nie było to wolą Boga by ktokolwiek wyznaczał datę powrotu Jezusa, prowadzi to zawsze do intelektualnego oczekiwania i braku zmiany ludzkich serc. Oczekujący daty nie szuka życia w świętości, objawienia Bożego  ale oczekuje daty. Euforia  oczekiwania przewyższa szukanie duchowości. Duchowość nie leży w wiedzy Biblijnej i intelektualnym przekonaniu obliczeniami ale w kontakcie z żywym Bogiem. Wiedza ma pomóc dojść do duchowości, Pastorzy adwentystyczni wiedzę biblijna nazywają duchowością.