Życie według Ducha
Ojciec i Syn razem uczęszczali do tego
samego kościoła obaj w ciągu roku nie złamali ani jednego z
przykazań. Różnica była w tym że ojciec robił do z miłości do
Boga, z radością śpiewał, a syn robił tak bo mieszkał u ojca,
ale wolałby w tym czasie iść na piwo z kolegami. Jeden żył
według ducha a drugi według litery prawa
Nowe Przymierze to czas życia według
Ducha. Co to znaczy? Otóż chrześcijanie mają różne poglądy,
dla jednych oznacza to życie bez prawa Bożego, dla innych to
przestrzeganie wszystkich przepisów. Co mówi Biblia:
Hebr. 8:10
10. Takie zaś jest przymierze, które
zawrę z domem Izraela Po upływie owych dni, mówi Pan: Prawa moje
włożę w ich umysły I na sercach ich wypiszę je, I będę im
Bogiem, A oni będą mi ludem.
(BW)
Prawa włożę w ich umysły i wypiszę
na sercu – Nowe Przymierze nie oznacza życia w bezprawiu, grzesz
do woli i rób co chcesz bo żyjesz według Ducha. Wolna wola
człowieka decyduje czy wybrać zło czy dobro, stąd apel ap. Pawła
do zboru.
Efez. 4:28-29
28. Kto kradnie, niech kraść
przestanie, a niech raczej żmudną pracą własnych rąk zdobywa
dobra, aby miał z czego udzielać potrzebującemu.
29. Niech żadne nieprzyzwoite słowo
nie wychodzi z ust waszych, ale tylko dobre, które może budować,
gdy zajdzie potrzeba, aby przyniosło błogosławieństwo tym, którzy
go słuchają.
(BW)
To nie jest powiedziane rób co chcesz,
grzesz do woli bo jesteś zbawiony. Czy Jezus umarł za grzechy
abyśmy grzeszyli?. Życie według Ducha to znaczy że Bóg włożył
pragnienie do serca bycia świętym, chcemy żyć w świętości ale
Bóg nie zniewolił nas, i nie odebrał nam decyzji i wyboru między
dobrem a złem. Jezus na pustyni był kuszony do popełnienia zła.
Życie według litery prawa to życie według obowiązku a nie z
miłości do Niego. Życie wg ducha będzie na Nowej Ziemi tam nie ma
grzechu, ale i nikt nie będzie się zastanawiał które przepisy
obowiązują, nikomu nie przyjdzie do głowy że istnieją prawa,
robienie dobra będzie naturalne, normalne. Takim życiem mamy żyć
teraz, prawo wpisane jest w sercu. Popełnienie zła pokazuje nam
istnienie prawa.
1 Tm 1:9
9. rozumiejąc, że Prawo nie dla
sprawiedliwego jest przeznaczone, ale dla postępujących bezprawnie
i dla niesfornych, bezbożnych i grzeszników, dla niegodziwych i
światowców, dla ojcobójców i matkobójców, dla zabójców
(BT)
Na dworcu widnieje tabliczka „zakaz
palenia” ale ja nie palę, więc przepis ten mnie nie dotyczy,
dotyczy tych co palą, a kiedy zdecyduje się palić wówczas przepis
mnie zacznie obowiązywać. Tak jest z prawem opisanym w 1Tym.1,9
prawo jest dla tych co popełniają zło a nie dla sprawiedliwego.
Prawo wypełnione
Można zadać pytanie a co z prawem
ofiarniczym i kapłańskim? Przecież przestało istnieć! Nie
zupełnie. Kapłaństwo dalej istnieje tylko przeniesione na
wszystkich wiernych, kapłaństwo nie przestało istnieć. System
ofiarniczy nie przestał istnieć – Chrystus stał się ciągłą
ofiarą z której korzystamy cały czas, jego obecne wstawiennictwo u
Ojca jest wykorzystywaniem tej ofiary na Golgocie, powołuje się na
nią, korzysta z niej, system ofiarniczy jedynie zmienił formę.
Prawo zmieniło się z litery na ducha, ale to nie prawo przestało
istnieć tylko jest realizowane w nowej formie na sposób niebiański.
Ludzie w niebie czy na Nowej Ziemi będą istnieć przez całą
wieczność tylko dlatego że Jezus za nich umarł. Ich istnienie
będzie na podstawie korzystania z jego ofiary. Biblia mówi nam nie
o likwidacji prawa, ale o zmianie tego samego prawa o tym mówi
Hebr. 7:12
12. Skoro bowiem zmienia się
kapłaństwo, musi też nastąpić zmiana zakonu.
(BW)
Ciąg dalszy wyjaśnia że zmieniło
się kapłaństwo ludzkie w doskonałe kapłaństwo Melchizedekowe,
nie że nie istnieje już kapłaństwo, ono dalej jest, ale wraz ze
zmianą kapłaństwa zmieniły się też przykazania o szatach, itp.
było wiele przepisów które mówiły co wolno kapłanowi, kogo może
poślubić i jak składać ofiary ze zwierząt, zmiana formy
kapłaństwa to likwidacja przepisów postępowania kapłana czyli
najważniejszą formą jest kapłaństwo i ofiara i te są niezmienne
a sposób składania ofiary i postępowanie kapłana jest
drugorzędne, nie jest niezmienne, wieczne, tak jak zmienny był
nakaz zbudowania świątyni ze skór na pustyni, bo Salomon zbudował
świątynię z kamienia, zmienił i krztałt i budulec świątyni, co
zatem stało się z prawem danym Mojżeszowi
2 Moj. 26:14
14. Zrobisz też nakrycie na namiot ze
skór baranich barwionych na czerwono i nakrycie ze skór borsuczych
na wierzch.
(BW)
Salomon nie dostosował się do tego
prawa, bo jego świątynia była z kamienia o całkowicie innych
wymiarach niż było to podane Mojżeszowi. To były przepisy które
nie były wieczne, niezmienne do tych przepisów należał też ubiór
kapłana. Jezus nie nosi lewickiego ubrania, bo nie jest kapłanem
lewickim. Przepisy te mają swoje wypełnienie na Chrystusie ale nie
dosłowne, w niebie nie jest składany cielesny baranek czy wół.
W listach apostolskich czytamy że
system ofiarniczy dalej istnieje. A Stary Przymierzu były ofiary
dziękczynne, okolicznościowe itp.
Filip. 4:18
18. wasz dar, przyjemną wonność,
ofiarę mile widzianą, w której Bóg ma upodobanie.
(BW)
Hebr. 13:15
15. Przez niego więc nieustannie
składajmy Bogu ofiarę pochwalną, to jest owoc warg, które wyznają
jego imię.
(BW)
Rzym. 12:1
1. abyście składali ciała swoje
jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu, bo taka winna być
duchowa służba wasza.
(BW)