Rasizm w Kościele Adwentystów




Rasizm w USA był niemal we wszystkich kościołach, czarni i biali chodzili do osobnych kościołów opamiętanie przyszło dopiero na początku lat siedemdziesiątych. Kościoły poradziły sobie z tym problemem, ale adwentyzm nie poradził sobie. Na początku lat osiemdziesiątych do Seminarium w Podkowie przyjechał pastor z Ameryki i powiedział że dalej w Ameryce są adwentystyczne kościoły dla czarnych i osobno dla białych, i jak uzasadnił „ponieważ biali nie chcą chodzić do kościoła gdzie są czarni” Słuchać tego to było bardzo żenujące, od czego są pastorzy czy od tego aby zgadzać się z rasizmem wyznawców, czy od tego żeby ich oduczyć rasizmu? Zorganizowano więc Konferencje Regionalne dla białych i czarnych. Dopiero w 1985 roku Generalna Konferencja wydała oświadczenie o zakazie rasizmu w Kościele Adwentystów.


Co jest przyczyną rasizmu? Tak jak pastorzy poniżej powiedzieli – nieodrodzone serce – bo większość adwentystów nie przeżyła nowego narodzenia z Ducha, oni przyjęli umysłem, uwierzyli w nauki adwentowe.  Na polskiej oficjalnej stronie Kościoła Adwentystów można przeczytać:

CZY KOBIETA MOŻE ZOSTAĆ PASTOREM?

"Tak, może zostać pastorem. Nie może jednak udzielać Chrztu Św., ślubu, prowadzić Wieczerzy Pańskiej, ordynacji połączonej z wkładaniem rąk, poświęcania domu modlitwy (kaplicy), prowadzić pogrzebu czy przewodzić Kościołowi w sprawach zastosowania dyscypliny kościelnej wobec jego członków. Czynności te są zastrzeżone dla mężczyzn, duchownych (pastorów) ordynowanych". (1)Bez komentarza


Poniżej cytuję fragmenty z rozmowy z 18 czerwca 2020 między trzema przywódcami Wydziału Północnoamerykańskiego Kościoła Adwentystów.


cytaty
„Mylon Medley: Witam. Wspaniale jest usiąść z wami trzema. To interesujący czas na tym terytorium, jeśli chodzi o walkę z rasizmem i sprawiedliwością społeczną. To przywilej, że mogłem usiąść z wami trzema panami i porozmawiać o tych kwestiach w odniesieniu do kościoła. Dziękuję bardzo za dołączenie do mnie. Mam Daniela Jacksona, prezesa oddziału północnoamerykańskiego, G. Alexandra Bryanta, który jest sekretarzem wykonawczym oddziału północnoamerykańskiego, a następnie Randy'ego Robinsona, który jest skarbnikiem. Witamy.



Bryant: Jest taka historia o czarnej kobiecie, która była tutaj w Waszyngtonie. Poszła do szpitala adwentystów, aby się nią zająć, i odmówiono jej opieki. Odmówiono jej wejścia. To było w szpitalu adwentystów. Umarła. I to wywołało burzę w całym kraju i w naszym kościele. W tym momencie kościół zdecydował, że lepiej pójść dalej i zorganizować regionalne konferencje.



Jackson:  Starszy Bryant bardzo uprzejmie powiedział to, co powiedział. Jest więcej rodzajów brutalności niż fizycznej. Kiedy ludzie, którzy są światowej klasy liderami, którzy są uznawani nie tylko w kościele, ale na świecie jako przywódcy, kiedy ci ludzie, którzy zostali powołani na Konferencję Generalną, nie mogli nawet pójść do toalety ze swoimi Białymi kolegami, tam to brutalność - brutalność, która mówi, że nie jesteś tak dobry jak ja. Więc wiesz, historia Lucy Byard to jedna historia.



Jackson: Nie ma sposobu myślenia, który ludzie chcą narzucać na konferencjach regionalnych, w przeciwieństwie do konferencji stanowych. Oczywiście, może tam być i myślę, że musimy być szczerzy.  Czy każdy Murzyn zostanie dobrze przyjęty w zborze Białych? Nie zawsze. I odwrotnie, nie zawsze. Ale dobra wola naszego ludu. Wierzę, że wpływ ewangelii Jezusa na życie większości naszych członków zapewnia dobre relacje.



Bryant:
Rzucałbym wyzwanie każdemu, kto słucha tego programu lub ogląda, aby poszedł i przeczytał punkt widzenia kościoła, oficjalne oświadczenie w sprawie rasy, jedności i harmonii. To jest na miejscu. Za tym właśnie głosował kościół. My, na sesji, na naszej Konferencji Generalnej w trakcie sesji, to jest taki rodzaj kościoła, jakim chcemy być. Wierzymy, że takie są ideały uczniów Jezusa Chrystusa. Nie oceniać nikogo po kolorze skóry, po płci. To wszystko. To nie to. W ten sposób zmusza się ludzi, by podążali za tym indywidualnie, i na tym polega walka w kościele, ponieważ nie można tego ustanowić. To wymaga przemiany serca. Potrzeba ducha Bożego.



Bryant: Wiesz, rasizm w kościele jest o wiele bardziej subtelny. Miałem doświadczenie, kiedy byłem w seminarium z profesorem, które naprawdę mnie zszokowało. Poszedłem do całkowicie czarnej szkoły średniej. Poszedłem do Oakwood - cały czarny. Tak więc nie miałem okazji przejść do innych kultur, dopóki nie poszedłem do seminarium. Byłem naprawdę zszokowany niektórymi stwierdzeniami, które profesor wypowiedział bardzo publicznie na temat czarnych studentów i naszej niezdolności do wykonywania na określonym poziomie z powodu naszej „zmniejszonej zdolności umysłowej”.


Jackson:  Ale to było seminarium baptystów, prawda?
Bryant: Nie, teologiczne Seminarium Adwentystów Dnia Siódmego w Andrews.
Medley: I nie był za to karany?

  
Bryant: Nie od razu, zacząłem odbierać wiele telefonów z napisami „Wiesz, to mi się przydarzyło 10 lat temu, 20 lat temu” itd. W końcu jeden z profesorów namówił mnie, żebym napisał list do rady i powiedział, że dostarczy list do rady. A to miało miejsce kilka miesięcy później. Starszy Bradford był przewodniczącym rady, która zajęła się tą sprawą. Więc to było moje doświadczenie.



Medley:  Podoba mi się, jak mówisz, wiesz, musimy to przepracować. Musimy wprowadzić zmiany. Nie możemy po prostu powiedzieć: „O tak, jest z nami od początku. Wiesz, to będzie trudne, więc zachowujmy się tak, jakbyś wiedział, że od tak dawna  działa dobrze. Po prostu kontynuujmy ”. Nie, musi być działanie.Tak więc, Starszy Jackson, do kogo należy zatem zajęcie się problemem rasizmu obecnego w kościele adwentystów i praca nad jego likwidacją? Czy to konferencja generalna? Czy to wy jako oficerowie dywizji? Czy to pastorzy? Kto dzwoni z tym?


Jackson:
Mogą istnieć rzeczy, które akceptuję, a które są niedopuszczalne. Mogą istnieć sposoby mówienia i działania. Wiesz, słuchając rasistowskich obelg. Śmiejąc się z żartu. Wiesz, słuchając insynuacji i nie komentując. Jestem temu tak samo winny, jak osoba, która to mówi. Dobrze?



Robinson: Dodałbym, Mylon, zapytałeś, czyja odpowiedzialność - i całkowicie zgadzam się, że musi się to zacząć w moim sercu - muszę uznać to za kwestię, z którą muszę się zmierzyć, z Bogiem.

Przypisy

(1) https://adwent.pl/o-kosciele/oswiadczenia/pytania/#1459266560830-d9ad0d51-800f

(2)   Fragment pochodzi ze strony https://www.nadadventist.org/news/conversation-racism-and-adventism-nad-leadership Seventh Day Adventist Church North American Division – Historie i Komentarze 18 czerwca 2020 r | Columbia, Md. | Division North American

Film rasizm w Kosciele Adwentystów