Czy Jezus wróci z Oriona?

 W całości autorstwa - Dirk Anderson

Ellen White i Gwiezdne Wrota Oriona

Adwentystyczny pionier Joseph Bates był zafascynowany obserwacją czegoś, co wydawało mu się „luką” w gwiazdozbiorze Oriona. Po raz pierwszy zaobserwował to zjawisko podczas żeglowania statkiem na półkuli południowej w latach dwudziestych XIX wieku. Później napisał o tym w swoim traktacie „The Opening Heavens”, który został opublikowany pod koniec 1845 roku. W swojej autobiografii opisuje lukę Oriona:

„Ale najbardziej niezwykłą ze wszystkich mętnych gwiazd, mówi, „jest ta pośrodku miecza Oriona, gdzie siedem gwiazd (z których trzy są bardzo blisko siebie) wydaje się świecić przez chmurę. Wygląda to jak przerwa w niebo , przez które można zobaczyć jakby część znacznie jaśniejszego obszaru. Chociaż większość tych przestrzeni ma zaledwie kilka minut szerokości, to jednak, ponieważ należą one do gwiazd stałych, muszą być przestrzeniami większymi niż to, co jest zajęte przez nasz Układ Słoneczny i w którym wydaje się, że istnieje wieczny, nieprzerwany dzień pośród niezliczonych światów, których żadna sztuka ludzka nigdy nie może odkryć . Ta szczelina lub miejsce na niebie jest niewątpliwie tym samym, o którym mówi Pismo Święte. Zobacz Jana 1,51; Obj.xix,11”. ¹

Chociaż Bates powiązał „lukę” w Orionie z Pismem Świętym, nie był pierwszym chrześcijaninem, który teoretyzował, że mgławice są bramami do nieba. Wielebny William Derham (1657-1735), astronom i autor książki Astro-Theology , opisał mgławice jako „otwory w firmamencie, przez które widać ogniste Empireum”. ² Empirejczyk jest zdefiniowany jako „najwyższe partie nieba, uważane przez starożytnych za królestwo czystego ognia lub światła. Siedziba Boga i aniołów; raj”. ³

Po tym, jak Biali związali się z Josephem Batesem w połowie lat czterdziestych XIX wieku, pani White nagle zainteresowała się astronomią. W tym czasie miała swoją niesławną wizję Układu Słonecznego . Adwentystyczny historyk JN Loughborough opisuje, jak podczas tej wizji pani White...

„rozpoczął opis„ otwierających się niebios ”z jego chwałą, nazywając to otwarciem do regionu bardziej oświeconego . Starszy Bates powiedział, że jej opis znacznie przewyższa wszelkie opisy otwierających się niebios, jakie kiedykolwiek czytał od jakiegokolwiek autora”. ⁴

Adwentystyczny historyk AW Spalding przedstawia więcej szczegółów wizji:

„Ale po zobaczeniu planet wydawało się, że przebyła wielką odległość na niebie, aż dotarła do miejsca, które nazywa się„ szczeliną w niebie ”. Kiedy zaczęła to opisywać, Starszy Bates wstał z wielkim podekscytowaniem. „Ona podaje wspanialszy opis”, powiedział, „niż jakikolwiek astronom kiedykolwiek marzył”. I wciąż mówiła o jego wielkim pięknie, z czterema wielkimi gwiazdami daleko od siebie jako bramami i chwałą, cudowną chwałą, która prześwituje. Niebiosa poza nią, powiedziała, sprawiły, że region jest bardziej oświecony. To rzeczywiście jest brama z naszej części wszechświata do centralnego nieba, gdzie mieszka Bóg ”. ⁵

Najwyraźniej pani White podzielała teorię Batesa, że otwarta przestrzeń w Orionie była specjalną, niebiańską bramą. W ten sposób umieściła proroczą pieczęć aprobaty na jego przypuszczeniach dotyczących Oriona.

Kilka lat później, 16 grudnia 1848 roku, pani White posunęła teorię Oriona o krok dalej. Miała kolejną wizję, w której widziała funkcjonowanie gwiezdnych wrót Oriona:

„Ciemne, ciężkie chmury nadciągnęły i zderzyły się ze sobą. Atmosfera rozstąpiła się i cofnęła; wtedy mogliśmy spojrzeć w górę przez otwartą przestrzeń w Orionie, skąd dobiegł głos Boga . Święte Miasto zejdzie przez tę otwartą przestrzeń . " ⁶

Z tych wizji możemy nauczyć się czterech rzeczy:

1. Istnieje „otwarcie” lub gwiezdne wrota do „regionu bardziej oświeconego”
2. Orion jest bramą między naszym wszechświatem a miejscem zamieszkania Boga
3. Głos Boga dochodzi przez „otwartą przestrzeń w Orionie”
4. „Święte miasto” przyjdzie na ziemię przez otwór w Orionie

Orion zajmował ważne miejsce w starożytnych religiach pogańskich, takich jak religia Egipcjan. Autor New Age, Barry Martin, opisuje znaczenie Oriona:

„To przez bramę w Orionie otrzymujemy wyższe światło… zrozumiemy, dlaczego starożytne teksty egipskie odnoszą się do Ihm-'sk i dlaczego Wielka Piramida była zrównana z Mintaka (delta), Alnilam (epsilon) i Alnitak (zeta) w Tak-Orion (Orionis). Są to centralne kontrole progowe dla regionu „pozytywnego programowania” używanego przez Elohim Władców Światła do łączenia wielu galaktyk z naszym Ojcem Wszechświatem. W naszym kwadrancie galaktycznym te progi kontrole są niezbędne do koordynowania niebiańskiej nawigacji między wszechświatami. Poprzez energie Oriona, Centralnej Kontroli Progu, wyższe istoty Światła poruszały się po wodach głębin. ⁷

Zwróć uwagę na następujący cytat z powyższego cytatu:

1. W Orionie jest brama
2. Ludzie otrzymują „wyższe światło” przez tę bramę
3. Orion jest punktem nawigacyjnym dla „wyższych istot” w celu połączenia się z ziemią

Czy brzmi to dziwnie podobnie do nauk Ellen White? Poniższy fragment pokazuje znaczenie Oriona dla starożytnych Egipcjan:

„W tajemnicy Orionaprzedstawiliśmy zarówno graficzne, jak i pisemne dowody pokazujące, jak ważny dla Egipcjan był konstelacja Oriona. Opublikowaliśmy ilustrację opartą na rysunku z sufitu grobowca Senmuta, towarzysza i wezyra królowej Hatszepsut. Na tym obrazie Sahu/Orion jest pokazany jako stojący w małej łódce z trzema widocznymi gwiazdami reprezentującymi pas Oriona) nad jego głową. Ta postać trzyma w lewej ręce laskę urzędu, podczas gdy w prawej trzyma ankh — egipski hieroglif zwykle tłumaczony jako „życie”. Za nim, podążając za nim we własnej łodzi, znajduje się bogini, którą można zidentyfikować jako reprezentującą gwiazdę Sothis lub Syriusza. Kolejny schemat przedstawiał fragment malowidła stropowego z mauzoleum Setiego I, jednego z największych faraonów Nowego Państwa i ojca Ramzesa II. Na tym rysunku Orion jest ponownie pokazany w swojej łodzi z laską w jednej ręce i ankh w drugiej, nad którą znajduje się pięcioramienna gwiazda. Trzecia ilustracja przedstawiająca Oriona pochodzi z Muzeum Kairskiego, strażnika piramidionu, który niegdyś zwieńczał piramidę Amenemheta III w Dashur. Pochodzący z Państwa Środka piramidion jest starszy niż sufity grobowców Senmuta i Setiego, ale zawiera bardzo podobne przedstawienie Oriona. Ponownie jest pokazany jako chodzący mężczyzna trzymający laskę w jednej ręce, ale tym razem w drugiej obejmuje gwiazdę. ten piramidion jest starszy niż sufity grobowców Senmuta i Setiego, ale zawiera bardzo podobny wizerunek Oriona. Ponownie jest pokazany jako chodzący mężczyzna trzymający laskę w jednej ręce, ale tym razem w drugiej obejmuje gwiazdę. ten piramidion jest starszy niż sufity grobowców Senmuta i Setiego, ale zawiera bardzo podobny wizerunek Oriona. Ponownie jest pokazany jako chodzący mężczyzna trzymający laskę w jednej ręce, ale tym razem w drugiej obejmuje gwiazdę.

„… Umieszczenie gwiazdy nad wyciągniętą ręką Oriona ma inne ważne znaczenie, które nie zostało utracone dla Egipcjan. Hieroglif pięcioramiennej gwiazdy jest transliterowany jako s'ba, co dosłownie oznacza „gwiazdę”. Jednak s'ba ma drugorzędne znaczenie, którym jest „ drzwi ”. W ten sposób zostało użyte w monumentalnym wydaniu Egipskiej Księgi Umarłych autorstwa Wallisa Budge'a , gdzie tłumaczy on określone zdanie jako „ Otwieram drzwi do nieba ”. Hieroglify oznaczające „drzwi", które transliteruje jako s'ba, to pięcioramienna gwiazda z symbolem egipskiego sępa obok. Tak więc gwiazda wyciągnięta w dłoni postaci Sahu na kamieniu benben Amenemheta III przekazuje w skrócie dokładne znaczenie „gwiezdnych wrót”.... Widzimy z tego, że umieszczenie gwiazdy w dłoni Oriona było całkowicie właściwe. Wskazywało ono, że punkt, w którym Droga Mleczna przecinała się z ekliptyką nad ręką Oriona, był położeniem jednej z bram nieba .” ⁸

Pomysł, że Bóg ma gwiezdne wrota w Orionie, nie występuje nigdzie w Biblii. Wydaje się, że pochodzi ze starożytnych religii pogańskich, a później został przyjęty przez wyznawców New Age. Co należy zrobić z wizji Oriona Gwiezdnych Wrót pani White? Tym bardziej niezwykłe jest to, że pani White konsekwentnie sprzeciwiała się pogaństwu i okultyzmowi w swoich pismach. ⁹ Skąd więc wzięła się ta wizja? Czy Bóg pokazał jej tę samą prawdę, którą objawił starożytnym pogańskim Egipcjanom? Czy On naprawdę ma gwiezdne wrota w Orionie? A może sfabrykowała wizję gwiezdnych wrót Oriona, aby zdobyć aprobatę kapitana Batesa, wybitnego przywódcy wczesnego kościoła? A może po prostu miała halucynacje? Ty decydujesz.

1. James White, redaktor, The Early Life And Later Experience And Labours of Elder Joseph Bates , rozdział 12, (Prasa parowa Stowarzyszenia Wydawców Adwentystów Dnia Siódmego, Battle Creek, Michigan 1877). Podkreślenie w oryginale.

2. Uwagi redaktora Blake'a Lintona Wilfonga we wstępie do angielskiego tłumaczenia Micromegas Voltaire'a . http://wondersmith.com/scifi/micro.htm.

3. Amerykański słownik Heratige, ©2000.

4. JN Loughborough, Wielki Ruch Drugiego Adwentu , s. 258.

5. AW Spalding, Pioneer Stories of the Second Advent Message , rozdział 17, „The Opening Heavens and the Unchanged Law”, (1942).

6. Arthur White cytuje Ellen White w Ellen G. White: The Early Years , tom. 1 - 1827-1862, s. 154. Ten sam cytat znajduje się również w Early Writings , s. 41; Obecna prawda , 1 sierpnia 1849 r., „Drodzy bracia i siostry”; The Present Truth , 31 stycznia 1849, „Do tych, którzy otrzymują pieczęć Boga żywego”. Podobne oświadczenie zostało zawarte w niepublikowanym liście List 2, 1848, napisany 18 grudnia, z Rocky Hill, Connecticut. „… wtedy mogliśmy zobaczyć otwartą przestrzeń w Orionie, skąd dobiegł głos Boga. Zobaczyłem, że Święte Miasto zejdzie przez tę otwartą przestrzeń”. Godna uwagi różnica między wczesnymi pismamia ten list jest taki, że w niepublikowanym liście Ellen White powiedziała „widziałem” w odniesieniu do Świętego Miasta schodzącego przez otwartą przestrzeń w Orionie.

7. Barry Martin, Spirala czasu , http://www.spiritwheels.com/writers/kiara/barrymartin.html.

8. Adrian Gilber, Mistyczne pochodzenie Oriona z prehistorii , http://www.btinternet.com/~orionmoon/ORION.htm. Zdjęcie ze strony internetowej. Wyciągi z: Signs in the Sky (Three Rivers Press: 1972. ISBN 0-609-80793-5).

9. Pani White konsekwentnie i często sprzeciwiała się w swoich pismach filozofiom pogańskim i okultystycznym. Zrobiła dwa odniesienia do symboliki okultystycznej w swoich pismach. Najprawdopodobniej były to łagodne wzmianki, nie mające na celu wyrządzenia szkody, ale ilustrują fakt, że książki pani White nie zostały napisane przez „Ducha Świętego”, jak twierdziła w Selected Messages, tom . 3, str. 30. Oto odniesienia do matki ziemi w jej pismach:

Drzewa, krzewy i kwiaty wkrótce będą przyciągać wzrok, zapraszając wszystkich, którzy zachwycają się pięknem natury, do cieszenia się życiem na świeżym powietrzu. Kwiaty i zielone listowie się nie pojawiły, ale matka ziemia zrzuciła z piersi swój biały płaszcz i nawet teraz wygląda radośnie w jasnym słońcu i cieniu. ( Reformator zdrowia , 1 marca 1871)

Nadszedł maj, ze wszystkimi swymi pięknościami słońca, odziewając naturę w chwalebną suknię. Matka ziemia zdjęła swój brązowy płaszcz i nosi radosne zielone szaty. ( Reformator zdrowia , 1 maja 1871)

„W wielu tradycjach neopogańskich i wiccańskich Matka Ziemia jest postrzegana jako Bogini, z Rogatym Bogiem jako jej małżonkiem (a czasem synem). Idea Ziemi jako bóstwa była i jest również widoczna w wielu religiach pogańskich”. (http://en.wikipedia.org)