Poselstwo Pierwszego i Drugiego Anioła
I widziałem innego anioła lecącego przez środek nieba, który miał ewangelię wieczną, aby ją zwiastować mieszkańcom ziemi i wszystkim narodom, i plemionom, i językom, i ludom, mówiącego donośnym głosem: Bójcie się Boga i oddaj mu chwałę; bo nadeszła godzina sądu jego, oddajcie pokłon temu, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i źródła wód. I przyszedł inny anioł, mówiąc: Upadł Babilon, upadł, to wielkie miasto, bo napoiła wszystkie narody winem gniewu swego nierządu. (Obj. 14:6-8)
Będąc adwentystą wiedziałem że głoszone jest poselstwo trzech aniołów, i odbierałem to jako przesłanie na czas obecny. Ale pewnego dnia w moje ręce dostała się książka Ellen White, Doświadczenia i Widzenia i przeczytałem w niej że poselstwo 1 i 2 anioła było: Pierwszego do roku 1843 a drugiego do roku 1844. Według Ellen White ruch Millera z lat 1843/1844 był wypełnieniem przesłań pierwszego i drugiego anioła z Objawienia 14:
„Proroctwo wypełniło się w poselstwach pierwszego i drugiego anioła. Otrzymali je we właściwym czasie i wykonali dzieło, które Bóg przez nie zamierzył”. Wczesme Pisma str.245 (wyd. ang)
i być zaniesione wszystkim narodom, plemionom i językom. Ellen w Wielkim Boju napisała:
„Ruch adwentowy w latach 1840-44 był chwalebną manifestacją mocy Bożej; poselstwo pierwszego anioła zostało zaniesione do każdej stacji misyjnej na świecie , a w niektórych krajach było największe zainteresowanie religijne, jakie można było zaobserwować w jakimkolwiek kraju od czasów Reformacja XVI wieku”. 3
Fakty historyczne pokazują, że ruch Millerytów ograniczał się głównie do północno-wschodnich Stanów Zjednoczonych . Niewiele jest dowodów na to, że przeniknął na południe lub zachód Stanów Zjednoczonych, nie mówiąc już o całym świecie. Było niewielkie zainteresowanie przesłaniem w południowo-wschodniej Kanadzie i być może od 2000 do 3000 zwolenników w Wielkiej Brytanii. Było garstka wierzących w kilku rozproszonych miejscach w Europie, ale przesłanie naprawdę przyjęło się tylko w północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych, gdzie zgromadziło około 50 000 wyznawców. Poniższa mapa pokazuje zaznaczone na czerwono obecność Millerytów na świecie, więc porównywanie tego w Wielką protestancką reformacją jest zabawne.
Chociaż przesłanie zostało przekazane do kilku stacji misyjnych, twierdzenie, że było to przesłanie ogólnoświatowe, które dotarło do każdego narodu, języka i ludu, jest niesamowitą przesadą, jeśli nie jawnym kłamstwem. Ani w Azji ani w Ameryce Południowej ani w Afryce nie słyszeli o istnieniu Millera i jego proroctwie. A w poselstwach pierwszego i drugiego anioła nie było głoszenia o zbawieniu.
„Wreszcie, i być może najbardziej znaczące, można rozważyć to, co zostało pominięte w regułach Millera [15]. Nie wspominają one o Chrystusie, zbawieniu ani ewangelii. To odpowiada niemal całkowitemu brakowi pism religijnych w periodykach Millera ” Dr Arasola, Koniec historyzmu , s. 59.
Ellen we Wczesnych Pismach napisała:
Całkowitym bluźnierstwem jest twierdzenie, że Bóg zesłał chrześcijanom urojeniowe przesłanie, o powrocie Chrystusa którego miało nie być i które bezpośrednio zaprzeczało słowom Chrystusa, że nikt nie zna dnia i godziny a następnie Bóg rozgniewał się z tego powodu, gdy chrześcijanie odmówili w to uwierzenia!
Po 50 latach w Wielkim Boju zmieniła działanie pierwszego anioła. To już nie rok 1843 i ogłaszanie powtórnego powrotu. Ellen White musiała zdać sobie sprawę z całkowitej absurdalności rzeczy, które „widziała” bo w 1888 roku, całkowicie zmieniła znaczenie poselstwo pierwszego anioła:
... poselstwo pierwszego anioła: „Bójcie się Boga i oddajcie Mu chwałę, bo nadeszła godzina Jego sądu”, wskazywało na posługę Chrystusa w Miejscu Najświętszym, na sąd śledczy, a nie na przyjście Chrystusa dla odkupienia Jego ludu i zniszczenia bezbożnych . 11 11. Ellen White, Wielki bój (1911), s. s . 424. Zobacz także Rękopis szkiców z życia , s. 112.